Main menu:
COLUMN 6 mei 2012 De visie van .?
Duivensport en zijn cyclus.
Het is zondag 6 mei dat ik dit verhaal schrijf, met de kennis dat in o.a. afdeling Friesland flink is huisgehouden onder de spelende duivenmelkers. Ik hoorde zelfs van hokken die op de dag van lossing geen duif wisten thuis te krijgen. Maar anderen hadden meer geluk. Ik heb een sterk vermoeden dat vandaag en de komende week er nog verreweg de meeste van thuis komen. Het woord rampvlucht is snel uitgesproken. Terwijl je best zou kunnen zeggen dat het een langzaam tot zeer langzaam verloop heeft, uiteindelijk komen echter de gezonde duiven toch wel thuis. Tenminste, dit is mijn ervaring; dat er soms te snel naar het slechtst denkbare scenario wordt gegrepen. Ik heb wel eens het idee dat duivenmelkers en hun bestuurders een soort van logboek moeten bijhouden en dan kunnen ze even snel teruglezen hoe een vergelijkbare situatie in het verleden is afgelopen. Kijk, dan houd je het allemaal wat meer gezellig en beheersbaar. Grote woorden, die kun je altijd nog wel van stal halen.
Maar, zoals ik zeg: het is een steeds weer terugkerend iets (langzaam verlopende vluchten..), maar niemand komt op het idee om eens een ander liedje te zingen of een scherpe toon wat meer rond te maken..!
Lossingcyclus
Een aanpalende (WAT IS DIT) cyclus is het lossen van de duiven. Ook hier gaat het bijna wekelijks prima en vinden de duiven met redelijke snelheden hun thuishavens terug. Maar zodra er ook maar een lossingverantwoordelijke een afwijkende beslissing neemt dan is 'Leiden in last'… Het lijkt wel alsof dit een herhaling van feiten is. Dus waarom niet aan het eind van ieder seizoen een mooi lossing- en vluchtverloop verslag aanmaken? De afdeling 5 doet dit al enige jaren met zeer veel wijsheid en nauwkeurigheid.
Ik wil nog een stapje verder gaan en de afdeling met de minste "vergissingen" een mooi presentje aanbieden: een gratis reis naar de Bonaire bijvoorbeeld. Wat ik ook zou willen is dit verslag van Willem de Bruijn en zijn maten in een mooi ingebonden boekwerkje in de duivenlokalen en burelen van de ambtenaren in Den Haag neerleggen. Druk de ambtenaren en onze leden maar eens met hun neus op de feiten. 'Kijk' zeg je dan in het voorwoord, 'het gaat in 80 procent van de lossingen gewoon prima'.
Lardeer zo'n leuk boekwerkje met supersonische foto's van een lossing en aankomst bij melkers thuis in de achtertuin. Niet eentje waar de gemeentereiniging nog moet langskomen om de bergen met verwaarloosde tuin- en huisraad af te voeren. Maar een keurige middenklaswoning met een duiventuin. Kijk, op die manier combineer je een stuk imago verbetering én je voedt je eigen leden op om eens te stoppen met het zingen van het oude 'rampenplanliedje'.
Medicijnencyclus
Een ander stokpaardje van mij en anderen is dat we onze duiven niet moeten volgooien of volgieten met keiharde medicijnen. Wonder boven wonder lijkt het erop dat deze op- en afgaande cyclus een zogeheten 'trendbreuk' aan het meemaken is: steeds vaker hoor je spreken van een minimumaanpak als het om medicijnen gaat.
Of de werkelijkheid net zo hard is als dat de meeste melkers onder ons roepen, dat is nog maar zeer de vraag. Op dit punt heb ik echter ook een voorstel. Laten enkele duivenartsen een jaarverslag maken en rondsturen met hierin een leuk en simpel overzichtlijstje van de verkochte medicijnen per week, maand en het jaar rond. Het mag voor mijn part met de merknamen erbij, want anders gaan we hier weer een nieuwe ruzie cyclus over opstarten. :
Regionale duivenservice cyclus?
Wordt het inmiddels niet de hoogste tijd om het duivenseizoen eens anders te gaan inrichten? Ja, want zoals het nu plaatsvindt, zo doen we het al sinds 1874 of zoiets. Dat jaarlijkse 'cycli-gehannes' vind ik toch echt niet meer van deze tijd hoor. Laten we eens proberen buiten de huidige kweek- en speelsystemen te denken. Ik weet, dat kan en hoeft niet iedereen te kunnen en te doen, maar er moeten toch wel enkele wijsneuzen zijn die dit als een leuke uitdaging zien voor in een weekend waarin er toch niet gelost (had kunnen) kan worden. Zelf denk ik aan een opdeling van de spelsoorten: dagfond, overnachting en korte baanwerk + jonge duivenspel.
Ik zou een lans willen breken voor het toespitsen van een aanloop: een speel en afloop benadering. Dit houdt dan in dat je als (bijvoorbeeld) een overnachtingspeler op heel andere dagen of tijden kunt inkorven: met je jonge duiven, jaarlingen etc. Natuurlijk weet ik dat de spoeling dan heel erg dun zal worden, maar daarom zul je ook over moeten gaan tot regionale servicestations waar je als overnachtings- , dagfond- of kortebaanspeler met jouw duiven 24 uur 7 dagen in de week (tijdens het voor- + naseizoen) terecht kunt…
Een simpele kosten en opbrengsten calculatie zal wel uitmaken of een dergelijk servicestation voor specialisten een haalbare kaart is of niet… Is het nee, dan blijven we net zolang eraan slijpen en gaten vullen tot we een modern en redelijk betaalbaar of functionerend serviceapparaat hebben bedacht. Die dan een cyclus van minimaal 2 jaar moet krijgen om zich van alle nare of scherpe kantjes te ontdoen.
Er zijn ongetwijfeld meerder herhalingen of cycli die al zowat 100 jaar oud zijn en niet van deze tijd zijn. En die met een beetje lef en inzet toch moeten geopend en vernieuwd. Wellicht ga ik hier de volgende keer op verder borduren.
Rob.