Main menu:
COLUMN 2 6 februari 2012 De visie van .. over duiven aankopen.
Duiven aankopen; waar kun je dan op letten..?
Het zal niemand zijn ontgaan dat de duivenwereld volledig op een hoop is gegooid door de duurste internetveiling ooit. De duivensport zal nooit meer de oude zijn want de grens is tussen 25 gulden voor een leuk koppeltje jonge duiven en een duif van een kwart miljoen euro. Is de grensverhouding volledig zoek gespeeld? Maar laat ik niet zo beginnen, denk ik dan. Het kan ook mogelijk de redding betekenen van een uit de tijd geraakte hobby en volks sport.
Ik bedoel dat de commercie een hoop positieve aandacht genereren. Ja, oké ook negatieve. Maar die tegenstelling is al een hele oude bekende in medialand. Wat bij de TROS als positief wordt ingekopt is een grenzeloze buiten spelsituatie voor de VARA of VPRO. En voor een mediatycoon als EndeMol zal het allemaal worst zijn. Als het maar kijkcijfers oplevert waar de adverteerders hun vingers bij kunnen aflikken. Dus waar de een pracht van een kans ziet is het voor jou en je vrouw misschien een gruwel.
Laat je portemonnee maar meebeslissen. Denk ik dan…
Het zal voor menig liefhebber onhaalbaar zijn om een duif of koppeltje kweekduiven voor een bedrag boven de 1000,00 euro aan te schaffen. Een uitzondering daargelaten. Maar eigenlijk gaat het niemand iets aan. Het is al heel wat privé om dit aan de waslijn hangen als ik die internet bedragen zo open en bloot kan inzien. Natuurlijk, het is ook weer een mooi openlijk of transparant iets, dat ook de belastinginspecteur kan meekijken. Dan hoeft niemand achteraf een speciale onderzoekscommissie in het leven te roepen. Dus, ook op dit punt van de openbaarheid kun je verschillend denken. Maar overeind blijft de transparantie. Hoe je er ook qua idee en morele gevoelens naar kunt kijken.
Zelf ligt bij mij het breekpunt op een maximum verkoopprijs. Ik bedoel, het is en blijft een hobbysport. Ook al bedrijf je er handel in en pleeg je af en toe een kaskraker! Voor de grote massa is en blijft het een hobby om te kunnen ontspannen. Ik denk dan: als geld je enige motivatie is om ook een duivenhok in je achtertuin te plaatsen, dan lijkt mij dit niet de juiste instelling. Dus ik vermoed dat er niemand – na de kaskraker van P. Veenstra – bang hoeft te zijn dat het de verkeerde mensen aantrekt. Die niks om de duiven zelf geven maar alleen op hun eigen geld teller kijken. Of de hoogte van hun banksaldo. En om mezelf als meewerkend of lijdend voorwerp te nemen: ik kijk naar mijn portemonnee + gezinsbudget. Dus als het gemakkelijk kan dan wil ik best eens 100 euro voor een duivenbon gaan uitgeven. Maar dan houdt het voor mij als duivenliefhebber op.
Heel andere overwegingen…
Maar even los gedacht van geldzaken. Op sportief vlak zijn er tal van overwegingen te maken. Voordat je een nieuwe bloedlijn of gewoon een ronde late jongen aanschaft bij een liefhebber die goed presteert. En om mezelf maar weer even als kop van jut te gebruiken: ik zou heel goed letten op de duivenmelker zelf.
Ishet iemand is waar ik mee overweg kan…En hij met mij?
- Is -het een absurd nette verzorger of iemand zoals ik, die de keutels wel 1 dagje kan zien liggen?
- Of-wat is de kleur van zijn waterpan? Ik bedoel natuurlijk: is het een soort van moderne medicijnenman?
-hoe is hij in omgang met zijn duiven? Is het een ware slavendrijver die zijn beesten in 2 jaar volledig uitwoont? Of is hij een voorzichtige speler die heel goed het midden weet te houden tussen gewin en dierenwelzijn?
-brengt deze liefhebber bijna elke dag zijn duiven weg voor een africhting, en kan ik dat ook?
-zijn zijn kweekduiven kruisingen of inteelt?
-wil ik mijn nieuwe aankopen voor vliegen of voor de kweek inzetten?
-dan is de prijs voor mij een heel belangrijk onderwerp.
Maar de belangrijkste staat er niet bij. Dat is de gemiddelde leeftijd van zijn kwekers. Als het voor het merendeel bewezen kweeklijnen zijn dan zal automatisch de gemiddelde leeftijd per kweekkoppel ook hoger liggen dan bij een notoire duivenkoper die om de 2-3 jaar meer dan de helft van zijn totale kweekbestand de deur uit doet. Kortom, de verkoper moet in mijn ogen zelf ook heel veel vertrouwen hebben in zijn kweekmateriaal. Want anders; waarom zou ik dit dan wel moeten hebben?
Rob van Hove