"…..het was de tijd van de "Flower Power", ander eten, tweedehands kleren, veel spelen, zingen en blowen met gelijkgestemden," herinneren de artiesten Elly en Rikkert zich het begin van de jaren zeventig. Later maakten ze een grote verandering door. "Hoe vertel je iemand dat je gek geworden bent? Dat je moet verliezen om te vinden en te sterven om te leven? Dat je geloof niet hoeft op te brengen, maar het kado krijgt?"
Elly en Rikkert, onder andere bekend van vele Cd’s,
live-optredens en TV-opnames, zijn twee gevierde Nederlandse artiesten. Al op jonge
leeftijd waren zij op zoek naar vervulling en de zin van het leven. Enkele jaren geleden
ontvingen zij een Koninklijke onderscheiding voor hun uitzonderlijke verdiensten.
Elly en Rikkert werden geboren als Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld. Elly werd geboren als oudste van 5 kinderen in een winkeliers gezin. Als winkeliersdochter zat het er eigenlijk niet in dat zij ooit in de muziek zou gaan. Toch waren het juist haar ouders die haar de liefde voor het zingen hadden bijgebracht. Maar ook de zusters op de Rooms-Katholieke school, waar zij in die tijd op zat, gaven haar -naast een hoop straf- ook een stuk poëzie mee. Van jongs af droomde zij in stilte dat zij ooit nog eens een gevierde zangeres of actrice mocht worden.
Al heel jong begon zij met het schrijven van liedjes, die zij (soms samen met haar zusjes en broertjes) eerst tussen de schuifdeuren en later op school, in de kerk of het clubhuis ten gehore bracht. Haar muzikale ambities brachten haar ertoe om in 1965 mee te doen aan het "Cabaret der Onbekenden", waar ook protestzanger Armand in zat. Elly eindigde op de eerste plaats in het Carlton te Eindhoven. De prijs bestond uit het maken van een LP bij Phonogram (Philips).
Via een kennis leerde zij in de zestiger jaren Rikkert kennen. Dit had tot gevolg dat zij uiteindelijk samen begonnen aan een muzikale reis die voor hen beiden geweldige gevolgen zou hebben.
Rikkert groeide op in een onderwijzersgezin waar hij de liefde voor de taal meekreeg. In zijn middelbare schooltijd ontwikkelde het spel met de woorden zich tot versjes en gedichten en gaandeweg tot liedjes. In zijn studententijd in Amsterdam bracht hij zijn speelse doch soms wat cynische liedjes voor een klein publiek ten gehore. Zijn studie geschiedenis en prehistorie raakte in de versukkeling en voor hij het wist zat hij "in de muziek". Een vak waar hij nooit echt ambities voor had maar waarvan hij wel in de ban raakte.
In de dertig jaar die Elly en hij daarna samen als duo zouden optreden schreven zij honderden teksten en melodieën en verzorgden zij duizenden optredens in binnen en buitenland. In 1971 en 1973 werden hun 2 zoons geboren en later, in 1977, werd hun dochter geboren. In datzelfde jaar kwam ook hun pleegdochter bij hen wonen.
Na hun "officiële" huwelijk in 1968 begonnen veel organisatoren hen uit te nodigen voor optredens. In hun beginjaren als artiesten klonk in hun muziek vooral het gevoel door van "het anders willen zijn dan de rest" en ook het gevoel van "je willen afzetten tegen de gevestigde orde". Het was het begin van het hippietijdperk waarin er een groot verlangen was naar vrijheid en vrede. Het was de tijd van de "Flower Power", ander eten, tweedehands kleren, veel spelen, zingen en blowen met gelijkgestemden.
Tijdens één van hun optredens in het buitenland kwamen ze in contact met een producer van een grote platenmaatschappij. En dat was voor hun het begin van een langdurige samenwerking waardoor er veel van hun muziek werd uitgebracht.
In hun muziek kwam steeds weer hun zoektocht naar de zin van het leven tot uiting. Hun kleine huis op het Drentse platteland vulde zich langzaam aan met mensen die net als zij zoekende waren. Mensen met allerlei achtergronden en ervaringen. En voor ze het wisten leefden ze in een commune waar ze alles gemeenschappelijk hadden. Het was het ideaal van een samenleving waarin liefde en eenheid de basis vormden. Verscheidene van die toenmalige bewoners zijn tot op vandaag nog altijd hun beste vrienden gebleven. In 1974 verspreidden de communeleden zich naar alle windstreken en ook Elly en Rikkert besloten om op reis te gaan. Met niet meer dan hun twee kinderen, voor ieder een schone onderbroek, een pan en een paar lepels, trokken ze erop uit om een geestelijke schat te vinden.
Ongeveer twee jaar later, in 1976, kwamen ze terug en huurden zij een volledig ingericht huis op een mooi plekje in Nederland. Het was voor hun het begin van een ontmoeting met Iemand die hun leven voorgoed zou veranderen. Zij ontmoetten namelijk oude vrienden die hun vertelden over Jezus. Door deze gesprekken en het lezen van de Bijbelse boodschap hadden zij een ontmoeting met Hem. Dit tot grote schrik van de vele fans, die toen dachten dat zij nu verloren waren voor de mensheid. Door hun bekering werden zij geconfronteerd met vragen zoals: "Hoe vertel je iemand dat je gek geworden bent?"; "Dat je moet verliezen om te vinden en te sterven om te leven?" en "Dat je geloof niet hoeft op te brengen, maar het kado krijgt?" Zij probeerden de antwoorden op deze vragen vanaf dat moment in hun muziek te verwoorden.
Na hun bekering bleven ze veel concerten geven in binnen– en buitenland waardoor ze veel mensen ontmoetten met geestelijke problemen. Zij ervoeren voor deze mensen een grote pastorale verantwoordelijkheid en probeerden samen met hen om een oplossing te vinden voor hun problemen. Het doel hiervan was om zo het vertrouwen in die beschadigde levens terug te brengen. Hierdoor werden zij zich in de loop van de tijd steeds meer bewust van hun plaats en hun verantwoordelijkheid in deze wereld.
Gezonden te worden, zoals de Bijbel dat zegt, betekent daadwerkelijk beschikbaar zijn voor elke "Vermoeide reiziger" die je op je weg tegen kunt komen. Niet alleen hun verantwoordelijkheid naar de mens in nood werd hun duidelijk maar ook hun verantwoordelijkheid ten opzichte van de kerk en de maatschappij. Deze uitte zich met name door de kerk en de maatschappij een spiegel voor te houden en ze zo te confronteren met hun eigen falen en tekortkomingen. Vragen als: "Welke factor kan mensen nog verbinden?" en "Is er hoop en zo ja, waar is die dan te vinden?" worden niet gemeden in hun muziek. Er zijn namelijk dingen waar je als schrijver/ zanger niet over kunt zwijgen.
Keerpunt, 2003.
Bron: Elly en Rikkert en de website, www.ellyenrikkert.nl
Bewerking: W.M. van der Wolf.
Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:
Vragen aan Elly en Rikkert kunt u stellen in het gastenboek op hun website:
Verhalen van mensen die veranderden