Vincent van Schie hield zich bezig met ouija-bord en glaasje draaien en had contact met geesten. Hij zag dingen die anderen niet zagen, zelfs gebeurtenissen die later uitkwamen. Op een keer zag hij in een flits een bijzonder voorwerp tegen een bloemenkas op de kwekerij waar hij werkte. Deze ervaring kondigde een nieuwe weg aan. Keerpunt-medewerker Walter van der Wolf tekende Vincents verhaal op.
Vincent van Schie werd geboren in Rijsenhout op 7 mei 1967. Van
huis uit werd hij samen met zijn broer opgevoed in een niet-gelovig gezin. Hij had respect
voor zijn ouders en keek tegen ze op. Vanwege het feit dat Vincent van jongs af aan een
spraakgebrek had stuurden zijn ouders hem naar een school voor kinderen met leerproblemen.
Op deze LOM-school had hij ondanks zijn handicap een fijne tijd.
Toen hij 14 jaar was ging Vincent naar de Lagere Tuinbouwschool in Aalsmeer. Hij had nogal een zacht karakter en was van zichzelf vrij verlegen. Omdat hij hierdoor vaak door zijn leeftijdgenoten werd gepest had dit een negatief effect op hem. Hij werd nogal schuchter en trok zich vaak terug in zichzelf. Na 4 jaar op de Lagere Tuinbouwschool te hebben gezeten behaalde hij op 18 jarige leeftijd zijn diploma. Hij vervolgde zijn opleiding op de Middelbare Tuinbouwschool en koos voor de richting bloementeelt.
Het was ook op deze leeftijd dat hij zomaar op een keer samen met zijn toenmalige vriendin uit nieuwsgierigheid een evangelisatiecampagne bezocht van een kerkgemeenschap in die plaats. Hij interesseerde zich namelijk wel voor geestelijke zaken en wilde dat wel eens meemaken. Na die campagne liet hij voor zich bidden door de nazorgwerkers die op die campagne aanwezig waren. Zij gaven hem bij het afscheid allerlei geestelijke lectuur mee maar die verdween al snel bij Vincent thuis in de prullenbak. Het had hem allemaal niet erg aangesproken.
Na zijn Middelbare Tuinbouwschool opleiding van 2 jaar kreeg Vincent in 1987 via een leraar een baan aangeboden op een seringenkwekerij. Hij genoot van zijn nieuwe baan. Het was echter in deze tijd dat Vincent veel met zijn vrienden uit begon te gaan. Hij begon te roken en deed net als zijn vrienden mee aan allerlei dingen die niet door de beugel konden. Hij zegt dat hij wel eens iets gestolen heeft en herinnert zich nog duidelijk een vakantie op Texel waar hij veel dronk, blowde en achter de meiden aanzat.
Toen hij 23 jaar was begon het met Vincent steeds slechter te gaan. Hij ging zich onder andere verdiepen in de occulte wereld. Hij keek veel naar griezelfilms en verdiepte zich in boeken over de parapsychologie. Door deze dingen werd zijn gedachtenwereld verstoord en kreeg hij beelden in zijn gedachten die ook werkelijk uitkwamen. Hij stelde zich open voor een voorspellende en waarzeggende geest en kon zo dingen zien die later ook uitkwamen. Zo zag hij bijvoorbeeld op een keer in een beeld dat er ergens op de wereld een vliegtuig neerstortte. Op een later tijdstip werd dit ook bevestigd op het journaal. Ook hield hij zich bezig met een occult spel (ouija-bord) en met het zogenoemde "glaasje draaien". Hierbij gaat het erom dat geesten worden opgeroepen. Hij herinnert zich dat het één keer zo ver ging dat de stoelen in het huis waar hij was vanzelf omvielen.
Een andere keer gebeurde het dat hij tijdens zijn werk op de kwekerij contact had met de boze geesten (demonen) uit een griezelfilm die hij had gezien. Het resultaat was dat de honden van zijn baas daarop reageerden en begonnen te blaffen. Toen zijn baas hem echter vroeg wat er aan de hand was loog Vincent over hetgeen hij had meegemaakt. Deze ervaringen hield hij altijd voor zichzelf omdat hij dacht dat andere mensen hem toch niet zouden begrijpen. En ook konden anderen de dingen die hij zag niet zien. En zo leefde hij geruime tijd alleen in een duistere wereld van boze geesten en leugens.
Op een dag in 1990 maakte Vincent nog een bijzondere ervaring mee. Tijdens zijn werk op de kwekerij reed hij die dag met een kruiwagen planten van binnen naar buiten. Opeens zag hij tijdens dit werk buiten een lichtflits en direct daaropvolgend twee planken in de vorm van een kruis tegen een bloemenkas aan. Hij verteld dat er door deze ervaring een complete verandering plaatsvond in zijn gedachten. Deze ervaring had onder andere tot gevolg dat hij zich vanaf dat moment begon te interesseren voor het christelijk geloof.
Door een abonnement te nemen op een christelijk blad begon hij zich steeds meer te interesseren voor het geloof in de God van de bijbel. Ook ging hij christelijke muziek kopen en bezocht hij christelijke concerten. Het contact met de duistere machten en de wereld waarin hij eerder had geleefd werd minder sterk en in 1991 en 1992 bezocht hij voor het eerst een gereformeerde kerk. Omdat hij zich hier niet direct thuis voelde maakte hij op een gegeven moment de overstap naar een Evangelische Gemeente. In deze periode leerde Vincent echt wat het betekent om een christen te zijn. Hij liet zich daarom in oktober 1992 dopen. Hij was toen 25 jaar.
Ondanks zijn nieuwe geloofservaringen waren zijn geestelijke problemen nog niet voorbij. Door zijn nieuwe leven als christen begon hij zich intensief in te zetten voor christelijke activiteiten. Onder andere hierdoor werd hij in 1993 zwaar overspannen. Hij werd afgekeurd voor zijn werk in de bloementeelt en zat tussen 1993 en 1996 in de WAO.
Vanwege zijn geestelijke problemen moest hij medicijnen gebruiken om te kalmeren en tot rust te komen. In de periode van 1993 tot 2000 nam Vincent echter zijn medicijnen vaak niet in en daardoor verslechterde zijn geestelijke situatie. Hierdoor kwam hij in de psychiatrie terecht. Door de juiste begeleiding en hulp in diverse psychiatrische instellingen begon toen langzaam het besef tot hem door te dringen dat hij voor zijn eigen welzijn zijn medicijnen regelmatig moest blijven innemen.
Vanaf 1996 kreeg hij wonderwel een nieuwe baan bij een nieuw bedrijf als hovenier. Tot op deze dag mag hij hier tot ieders tevredenheid werken. In 2000 kreeg hij een vaste vriendin en in september 2001 sloten zij zich samen aan bij een Evangelische Gemeente in Amstelveen. Dit was de plaats waar ze samen in de toekomst wilden gaan wonen. Vincent is in 2002 met zijn vriendin getrouwd en is zeker van plan om samen met zijn vrouw nog meer inhoud te gaan geven aan zijn geloof in God. Vanaf januari 2004 zal hij voor het eerst weer zonder begeleiding vanuit de psychiatrie in het leven staan. Dat is voor hem en zijn vrouw een moment waar ze naar uit hebben gezien. Hij is God dankbaar voor het feit dat hij een punt heeft kunnen zetten achter zijn duistere verleden en hij is dankbaar voor alles wat er ten goede is veranderd in zijn leven.
W.M. van der Wolf
Keerpunt, 2003.
Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:
Verhalen van mensen die veranderden