Hoe een zwaar depressieve alcoholist een gelukkige levensgenieter werd

Zijn speurtocht naar de waarheid leidde hem naar de wereld van occultisme en spiritisme. Maar Henk Oosterbaan werd diep ongelukkig. Hij zocht tevergeefs rust in transcendente meditatie. Alcohol was zijn enige houvast en hield hem daarom 25 jaar in een ijzeren greep. Zwaar depressief belandde hij in een psychiatrische instelling. Toen ontmoette hij een Oude Bekende.

lijn_keerpunt.gif (1634 bytes)

Henk Oosterbaan
Als kind reeds zocht ik naar God. Ik ging ‘s zondags naar de kerk. Geregeld bezocht ik de catechisatie en de jongelingsvereniging. Maar bij dat alles was er in mij steeds onzekerheid en twijfel. Toen in 20 was deed ik geloofsbelijdenis in de kerk. Ik wilde erbij horen. Ik zocht naar echte vrede en geluk. Ik probeerde mijn best te doen om goed te leven. Maar ik vond niet wat ik zocht. God was zo ver weg voor mij, dacht ik. Ik begon steeds meer te twijfelen aan zijn bestaan. Want als God bestond, waarom was er dan zoveel ellende in de wereld?

Parapsychologie

   Later toen ik gehuwd was keerde ik de kerk en God de rug toe. Ik wilde niet meer geloven in God. Ik vond het allemaal maar onzin wat men mij geleerd had. Maar toch was er diep in mij nog steeds die twijfel en onzekerheid. Ik kon eigenlijk ook niet goed geloven dat ik alleen maar bestond uit vlees en bloed. Dat bewustzijn van de mens, dat kon ik niet begrijpen. Dat moest wel te maken hebben met een ziel of geest, dacht ik. En zo ging ik mij verdiepen in psychologie en alles wat er mee te maken had. Ik dacht opnieuw na over leven en dood. Ik ging mij op den duur ook bezig houden met parapsychologie en alles wat er mee te maken had. En zo ging ik steeds verder.

   Ik verdiepte mij in allerlei occulte zaken, werd spiritist, geloofde in reïncarnatie, wilde steeds meer weten van parapsychologie, helderziendheid, magnetisme, astrologie, hypnose, zelfverwerkelijking, enz. Ik zocht rust in transcendente meditatie.

Alcohol

Drank   Maar bij dit alles werd ik diep ongelukkig. Ik voelde mij alsof ik in een fuik zat waar ik niet meer uit kon komen. Ik zocht mijn toevlucht in de alcohol. Meer dan 25 jaar was ik alcoholist. Ik nam slaapmiddelen voor de nacht, en kalmerende medicijnen voor de dag. Maar dat hielp op het laatst helemaal niet meer. Ik volgde therapieën bij psychiaters en therapeuten. Mijn huwelijk liep stuk, en ik ging scheiden. Ik wilde vrij zijn en wilde zelf weten wat ik zou doen, maar werd ontzettend eenzaam. Geestelijk en lichamelijk werd ik een wrak. Ik zag het totaal niet meer zitten, en wilde vele keren zelfmoord plegen. Mijn leven was één stuk wanhoop en ellende geworden.

Pillen    Op een gegeven moment was mijn lever in niet geringe mate aangetast door het vele gebruik van medicijnen en alcohol. Mijn geweten begon te knagen. Ik kreeg grote angst om te moeten sterven zonder God.

   Ik had alles gedaan wat God verboden heeft. Er kwam een onbeschrijfelijke wroeging over mij. Ik kwam in psychiatrische inrichtingen terecht. Ik verbleef daar ongeveer acht maanden. Vaak achter gesloten deuren. En soms vastgebonden. Ik werd volgepropt met medicijnen en kalmerende middelen. In mijn wanhoop belde ik overal heen waar ik meende geestelijke hulp te kunnen krijgen.

God

   Toen kwam ik in contact met christenen die ik nog kende van vroeger. Die gingen met mij bidden en lezen uit de bijbel.

   Ze probeerden mij duidelijk te maken dat God mij lief had ondanks dat ik mij van Hem had afgekeerd. En dat Jezus Christus ook voor mijn zondeschuld had betaald aan het kruis van Golgotha. Het drong allemaal niet goed tot mij door. Ik leefde zo in de duisternis dat ik dit niet kon vatten. Ik ging met hen mee naar hun samenkomst en hoewel ik het daar maar vreemd vond, viel het mij op dat deze mensen echt blij waren. Daar was ik jaloers op.

   Nadat men meer dan een jaar met mij had gebeden en gestreden (terwijl ik in de psychiatrische inrichting verpleegd werd en de diepste depressie doormaakte die ik ooit gekend heb) sprak God heel duidelijk tot mijn hart en stelde mij voor de keus nog langer te leven met spanning, slapeloosheid, angst, minderwaardigheidsgevoel, zelfmoordneigingen, of mijn leven geheel te geven aan Jezus die al mijn schuld had betaald. Ik koos toen (1 februari 1988) bewust voor Jezus als mijn Redder en Heer. Al mijn wroeging van zonden en ellende mocht ik aan Hem uitleveren.

Geluk

   Ik werd mij bewust dat God mij niet alleen vergeving schonk maar dat ik ook mocht ontvangen wat er staat in de bijbel in Galaten hoofdstuk 5 vers 22:

De vrucht van de Geest is: liefde, blijdschap, vrede, lankmoedigheid, vriendelijkheid, goedheid, trouw, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.

   Ik had 56 jaar gezocht naar echte vrede en geluk. En nu kan ik zeggen dat ik het heb gevonden bij Jezus Christus, Gods Zoon, die ik nu mijn Heer en Heiland mag noemen! Al die jaren van verharding kon ik niet meer huilen. Maar nu huilde ik van blijdschap. Dat geweldige moment zal ik nooit vergeten! Ik mocht een heel nieuw leven beginnen.

   Ook mijn leveraandoening heeft God totaal genezen. Ik weet niet hoe ik Hem zal danken voor zoveel liefde en genade!

   En dan te mogen weten dat dit grote geluk nooit een einde zal nemen, maar eeuwig zal duren!

   Ik zou ieder die nog zonder God leeft willen toeroepen: geef ook je leven aan Jezus! Ook jou wil Hij dat echte eeuwige geluk geven!

   Veel mensen denken dat bekering alleen nodig is voor mensen die zoals ik slechte dingen hebben gedaan. Maar al ben je een net mens, en al ga je wel naar de kerk, toch is het nodig om je te bekeren tot Jezus, zodat je een echte relatie krijgt met God.

Avontuur

   Veel mensen hebben alleen maar een keus gemaakt om religieus te leven. Maar dat is geen bekering! Alleen als je je zonden belijdt aan Jezus, en Hem vraagt om je met God te verzoenen, dan zal je leven veranderen! Dan komt er rust en vrede en blijdschap in je hart. Het is een geweldig leven met de Here Jezus als Leidsman. Het leven met Hem is een boeiend avontuur. Wat er in de bijbel staat is waar: de vrede van God die alle verstand te boven gaat is in mijn hart. Ja, het gaat ook mijn verstand te boven. Maar het is een heerlijke werkelijkheid.

   Het is nu al meer dan 12 jaar geleden dat ik met Jezus een nieuw leven mocht beginnen. En nog iedere dag als ik wakker wordt dank ik Hem voor dat nieuwe leven dat altijd nieuw blijft. Ja, want de Here Jezus geeft ons eeuwig leven! En als je mij vraagt of er dan nooit meer problemen zijn? O ja zeker zijn er evengoed nog wel problemen. Maar Hij, de Here Jezus, is er altijd als mijn Helper. Hij is mijn Heer die ik dien, maar Hij is ook mijn Vriend waar ik dagelijks mee om ga!

Koning

   Het genot van de wereld is zo betrekkelijk en gaat zo snel voorbij. Maar de vrede, de rust en de blijdschap die God geeft door Jezus Christus is puur, echt en blijvend!

   De bijbel leert ons dat Hij nog eenmaal zal komen. Niet meer als een kind in een stal. Maar als de Koning der koningen op de wolken des hemels. Dan zullen allen die Hem toebehoren Hem tegemoet gaan om voor altijd bij Hem te zijn. Dat moment zou wel eens spoedig kunnen aanbreken. Alles wat daarover in de bijbel is voorzegd gaat nu in deze tijd in vervulling. Wat heerlijk als je dan mag weten dat Hij ook jouw Koning en Heer is. Dat je Hem mag toebehoren!

Henk Oosterbaan, 2000


Aanvulling december 2003:

   Het is haast 16 jaar geleden dat ik tot bekering kwam. Vanuit de diepe duisternis kwam ik in het licht van God. De Here Jezus zegt in de Bijbel, Johannes hoofdstuk 8 vers 12:

"Ik ben het licht der wereld; die mij volgt zal in de duisternis niet wandelen, maar zal het licht des levens hebben."

   Wat een verademing als je zo diep in de duisternis bent geweest. In plaats van spanning, onrust en depressie komt er dan vrede rust en blijdschap in je hart. En je weet zeker dat je behouden bent. Één keer een kind van God, altijd een kind van God! In de Bijbel, Johannes hoofdstuk 19 verzen:28 t/m 30 kunnen we dat lezen:

"Ik geef hen eeuwig leven; en zij zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid, en niemand zal ze uit mijn hand rukken. Mijn Vader, die ze mij gegeven heeft is meerder dan allen; en niemand kan ze rukken uit de hand mijns Vaders. Ik en de Vader zijn één."

   Dit zijn de woorden van de Here Jezus, en Hij is waarachtig! Zoals ik al zei, het is nu haast 16 jaar geleden dat ik de Heer mocht leren kennen als de Redder van mijn ziel, en de Koning van mijn hart. Wat ben je dan een gelukkig mens. Degenen die hem nog niet kennen moesten eens weten wat ze missen! Kent u/jij Hem als je persoonlijke Redder en Heer?

   Boven mijn getuigenis met vette letters: "Hoe een eenzame zwaar depressieve alcoholist een blij levensgenieter werd." Wat heerlijk om een levensgenieter te zijn. Om te genieten van het echte leven met Jezus als je Leidsman. Hij heeft het zelf gezegd: "Ik ben de weg, de waarheid en het leven." God is getrouw en waarachtig, en zal ons nooit meer loslaten. (Bijbel: Johannes, hoofdstuk 10) Maar wijzelf dan? Wij laten Hem toch ook nooit meer los? Wij willen die echte vrede, rust en blijdschap toch niet meer missen? Nee, dat dacht ik ook. Maar………

   Ik kwam tot de ontdekking dat we heel goed moeten oppassen dat onze oude mens (de mens zoals ik vroeger was) niet weer de kop opsteekt, en luistert naar de verleidingen van satan. Hij wil graag Gods kinderen hun blijdschap en vrede weer afnemen. En hij doet dat op een heel sluwe manier. Als een adder sluipt hij heel voorzichtig naar je toe, en probeert je te pakken te nemen. Zo is dat bij mij tenminste gebeurd.

   In mijn oude leven had ik een echtscheiding meegemaakt. Dit is erg in Gods oog. Wij kunnen het lezen in Maliachie 2:16: "Want Ik haat de echtscheiding, zegt de Here." Mijn oude leven was vol van zonde, en de Here Jezus vergaf het alles, ook die echtscheiding. Als wij onze zonden oprecht belijden wil Hij ons vergeven, restloos en geheel.

   Maar nu, na al die jaren wilde ik ook graag opnieuw beginnen met een vrouw die ook de Heer kent. Dat is ook gebeurd. Ook weer een nieuw begin samen met een vrouw de Heer dienen. Dat was geweldig. Maar na drie jaar ging dit ook niet meer zoals het zou moeten. Het kwam opnieuw tot een echtscheiding. En ik meende stellig dat het niet mijn schuld was dat het zover kwam. Ik dacht dat ik daartoe alle redenen had.

   Totdat ik … na meer dan een jaar scheiding steeds meer eenzaam werd. Ik gaf steeds anderen daarvan de schuld. Ik werd somber gestemd, ja echt depressief. Dit werd steeds erger. Mijn bidden was alsof het tegen het plafond werd afgeketst. Het lezen in de bijbel stelde niet veel meer voor.

   Het was opnieuw duister geworden in mijn leven. Ik was wanhopig. Slapeloze nachten. Hele nachten worstelen met God. Het was precies zoals vòòr mijn bekering. Ik schaamde mij voor mijn getuigenis op internet. Er was niets meer over van een levensgenieter.

   Soms dacht ik, ik ben toch een kind van God, ik ben toch echt tot bekering gekomen toen in 1988? Maar wat heel bijzonder was, ik heb niet getwijfeld aan mijn behoud. Ik voelde mij door God verlaten.

   Ik werd mij bewust dat ik hulp moest zoeken. Ik vroeg een broeder oudste of hij bij mij wilde komen. Dit gebeurde, en we hebben samen gepraat en gebeden. Op een gegeven moment heb ik ook maar een afspraak gemaakt met mijn huisarts. Ik wilde graag medicijnen om wat tot rust te komen, en te kunnen slapen. Ook mijn buren vertelde ik van mijn depressie. Ze konden het wel aan mij zien dat het niet goed ging. Eetlust had ik ook totaal niet. Het was precies zoals vòòr mijn bekering.

   Nadat ik enkele maanden zo in die toestand had verkeerd kwam er gelukkig verandering. Ik kan wel zeggen, God greep in, en verhoorde mijn smekend bidden. Ik zat op een morgen in de kamer. Had in mijn bijbel gelezen Psalm 32. Toen weer bidden tot God. Het was alsof God mij opeens heel diep in mijzelf liet zien wie ik was. Dat ik evengoed schuldig was aan die echtscheiding. Ik werd mij bewust van zoveel dingen die verkeerd waren geweest. Eigenwijs, opdringerig, koppig, liefdeloos, en ook verbitterd.

   Ik weet heel zeker dat God op dat moment tot mij sprak door zijn woord. Ik moest lezen in de Bijbel 1 Johannes hoofdstuk 1 vers 9:

"Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig dat Hij onze zonden vergeeft, en reinigt van alle ongerechtigheid."

   Ik kreeg een diep berouw, en mocht mijn zonden belijden. Toen sprak God nog een keer tot mij door het woord dat ik net gelezen had uit Psalm 32 vers 8:

"Ik zal u onderwijzen en leren aangaande de weg die gij gaan moet. Ik zal u raad geven, Mijn oog is op u."

   Wat een heerlijke ervaring. God was opeens zo heel dicht bij mij gekomen. Vanaf dat moment is er weer opnieuw die echte vrede van God in mijn hart. De vrede van God, die alle verstand te boven gaat. Ik ben weer een gelukkig mens. Een echte levensgenieter. Ik slaap weer als een roos, zonder medicijnen. Ik heb weer eetlust. Het heeft mij alles veel dichter bij Hem gebracht. Ik zal niemand toewensen om die duisternis te moeten ervaren. En vooral niet als je reeds een kind van God bent door bekering en wedergeboorte.

   Ik wil dit verhaal graag doorgeven, zodat iedereen weet hoe een liefdevolle God en Vader wij hebben. Zijn wij ontrouw, Hij blijft dezelfde die Hij was. Dat heeft Hij aan mij ook bewezen!

Henk Oosterbaan, december 2003


Gepubliceerd op Keerpunt in 2001, 2003. Redactie: Wijnand Voogt, Kees Langeveld. Foto's: Henk Oosterbaan, Hemera Photo Objects.

Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:

info@keerpunt.net

U kunt een e-mail naar de persoon uit het verhaal sturen. Vermeld dan als onderwerp 'Reactie op je verhaal op Keerpunt'  en gebruik het volgende e-mailadres:

v i c t o r . o r i s @ s o l c o n . n l


Lijn ter afscheiding

Home

Klik voor homepage Keerpunt

Verhalen van mensen die veranderden