Sterker dan de beul

Johanna Marten is een jonge man uit het noorden van Irak. Kort na de golfoorlog kwam hij tot geloof in Jezus Christus. Daarmee wekte Johanna de woede van zijn landgenoten; de gruwelijke marteling die volgde, kostte hem bijna zijn leven.

lijn_keerpunt.gif (1634 bytes)

Johanna (in Irak een jongensnaam) woonde in het noorden van Irak, waar na de Golfoorlog 'Vrij Koerdistan' gevestigd werd. De VN ontzegde Saddam Hoessein en zijn leger de toegang tot het gebied. Voor buitenlanders werd het daardoor veel gemakkelijker om Koerdistan binnen te komen.

Bekering

Onder de buitenlanders die in Koerdistan kwamen, bevond zich een Amerikaanse zendeling. Toen Johanna deze zendeling leerde kennen, veranderde er veel in het leven van de jonge Irakees. Hij behoorde tot de Irakeze Arameeërs - een oud volk met een christelijke traditie. Maar het geloof was voor hem nooit meer geweest dan een culturele en etnische identiteit. De ontmoeting met deze Amerikaan zorgde er echter voor dat Johanna Jezus Christus leerde kennen. Hij ontdekte dat christen zijn niet iets is voor een bepaald volk, maar dat ieder mens Christus nodig heeft.

Daarom kreeg hij het verlangen de goede boodschap ook te brengen aan de islamitische Arabieren en Koerden in Irak. Nu kwam zijn talenknobbel goed van pas: Johanna spreekt naast zijn moedertaal twee Arabische dialecten, twee Koerdische talen, Engels en ook een beetje Turks en Farsi. Hij besloot christelijke lectuur te gaan verspreiden onder Koerden en Arabieren.

Marteling

In 1993 opende Johanna een winkeltje in de Noord-Irakese stad Arbil, waar hij onder andere bijbels en christelijke lectuur verkocht. Al na korte tijd werd Johanna opgepakt door een islamitische, Koerdische partij. Een vreselijke marteling volgde. Het bloed liep overal over zijn lijf. Zijn oor werd zo beschadigd, dat er nu nog steeds medische behandeling nodig is.

Juist toen hij er zeker van was dat hij zou sterven, kwam één van de beulen erachter dat hun families uit hetzelfde dorp stamden. Dat was voldoende om Johanna, bloedend en wel, naar de uitgang te brengen. De beul bezwoer hem: "Doe nooit meer zoiets!" Johanna antwoordde: "Ik wil je nog één vraag stellen: mag ik je een bijbel geven?" Zijn beul ontbrandde in woede. "Waarom dacht je dat we je hadden opgepakt? Omdat je bijbels verspreidt! En nu begin je alweer!" Johanna bond in. "Nou, okee, laten we dan ruilen: jij geeft mij een koran, en ik jou een bijbel."

Het gesprek eindigde ermee, dat Johanna geen koran kreeg; dat was te duur. Maar de beul accepteerde wel een bijbel. Johanna's moedige houding bleef niet zonder vrucht: op dit moment zit zijn voormalige beul op een bijbelschool in Engeland!

Vlucht

In de jaren daarna bleef Johanna in verschillende plaatsen actief als evangelist door het verspreiden van lectuur. Door de openlijke manier waarop hij te werk ging, stapelden de bedreigingen zich echter op. In 1997 zag hij geen andere uitweg dan samen met zijn vrouw Lina naar Nederland te vluchten.

Zo kwam Johanna met zijn vrouw in een Nederlands asielzoekerscentrum terecht. In het centrum gaat Johanna verder waar hij gebleven is. Hij heeft al zijn christelijke boeken in het raam gezet en er een bordje boven gehangen met het opschrift: Arabische bibliotheek.


Bron: Weergave, juni 1999. Weergave is een periodiek van de Stichting Gave ( www.gave.nl )
Voor Keerpunt bewerkt door Wijnand Voogt, 2000

Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:

info@keerpunt.net


Lijn ter afscheiding

Home

Klik voor homepage Keerpunt

Verhalen van mensen die veranderden