God zoekt Henny. Henny Huisman over zijn verandering.

"Ik sta er open voor, ik wil het wel weten. We gaan op zoek - naar God. En het wordt uitgezonden bij de EO. Maar ik ben gewoon Henny Huisman." Zo begon de bekende tv-presentator aan de serie "Henny zoekt God" die in 2003 op de tv werd uitgezonden. Voor de man van publiekstrekkers als de Mini-Playbackshow, De Soundmixshow, De Surpriseshow en De Postcode Loterij was de serie meer dan een leuk verhaal. De titel van de serie "Henny zoekt God" had volgens hem kunnen luiden: "God was op zoek naar Henny".

"Samen met mijn vrouw en onze twee dochters woon ik in Noord-Holland In een prachtig dorp dicht bij mijn geboortegrond in de Zaanstreek en dicht bij bos en zee."
(Bron: www.hennyhuisman.nl, 2003)

Henny is een 'family man' en geinteresseerd in mensen. De tv-presentator uit Noord-Holland is een van de bekendste showmasters in Nederland. Hij presenteerde onder meer de Playbackshow, het Gulden Schot, de Miniplaybackshow, de Soundmixshow, de Sterrenplaybackshow, de Surprise Show, het cd-Award Gala, Henny’s House Party, het Gala van de Glimlach, de 1,2,3-Show, de Postcode Loterij Kanjer Show, de Sterrensoundmixshow en het Hartengala.

Henny Huisman werd in 1951 geboren in Zaandam. Het was zijn droom om beroemd te worden. In 1983 presenteerde hij voor het eerst een tv-programma: de Playbackshow. Daarna zijn vele shows gevolgd. Op de vraag van een interviewster wat hij zoekt in zijn werk, antwoordt hij: "Ik moet er mijn interesse in mensen kwijt kunnen."

Na 20 jaar tv maken begon hij op verzoek van de Evangelische Omroep (EO) als gastpresentator aan een 6-delige serie onder de titel "Henny zoekt God". Hierin bezoekt hij christenen die in hun dagelijkse bezigheden hun geloof tot uiting laten komen. Met een heilsoldaat gaat hij langs verslaafden en stervenden. In Volendam ontmoet hij pastoor Berkhout die inwoners bijstond na de cafébrand op nieuwjaarsdag in 2001. Ook komt Henny op zijn tocht in Israel en de Oekraine.

Op zijn website schrijft hij: "In oktober ben ik vrijwel dagelijks onderweg geweest voor de opnamen van een nieuwe reeks tv-programma’s voor de Evangelische Omroep. Inderdaad, de EO! Vrijwel overal kreeg ik lacherige reacties te horen, nadat bekend werd dat we met de serie ‘Henny zoekt God’ zouden beginnen. Maar familie, vrienden en intieme bekenden, waren niet verbaasd toen ze hoorden dat ik bij de EO op zoek ging naar de diepere gevoelens van mensen. Want dat is eigenlijk de kern van het nieuwe programma: dat ik op zoek ga naar het goede. Dat heeft altijd al een beetje in me gezeten, maar in de hectiek van het succes van mijn shows kwam dat op de tv na de Surpriseshow eigenlijk nooit meer zo tot uiting.

De EO-redactie verraste me met een heleboel bijzondere en aangrijpende ontmoetingen met mensen die hun leven geven voor anderen. De mensen die ik ontmoette doen vanuit hun geloof goed werk voor de mensheid. Zo zijn we met de cameraploeg naar de Oekraine gereisd. Ik ben geschrokken van de erbarmelijke omstandigheden waarin mensen daar leven. En tegelijk kreeg ik oprechte bewondering voor de hulpverleners die daar met hart en ziel in de weer zijn om anderen te helpen."

Henny wilde weten of God echt bestaat, hij was er niet op uit om God te vinden. “God is voor mij iets ontastbaars. Ik heb nog een heleboel vraagtekens, dezelfde onwetendheden als ieder ander.”

Het was best spannend om met de EO in zee te gaan. „Ik wist niet of ik mezelf kon blijven en ik wist niet of je met christelijke mensen wel kon lachen. Maar dat is onzin gebleken, want we hebben verschríkkelijk gelachen. Ook gehuild. Maar ook veel gelachen."

De showmaster die zijn gasten dikwijls verraste, werd zelf verrast. “Het was voor mij een soort omgekeerde Surpriseshow. Van tevoren had ik geen idee wie ik allemaal zou ontmoeten. Maar ik heb bijzondere mensen gesproken. Mensen die eigenlijk allemaal goede redenen hebben om niet te geloven door wat zij hebben gezien en hebben meegemaakt. En toch geloven zij…“

Toen hij voor opnamen in Israel was, gebeurde er iets met hem. Op de Olijfberg, even buiten Jeruzalem, vertelde de regisseur van het programma, Jacco Doornbos, wat er met Jezus was gebeurd. Toen brak er iets in Henny. „Toen ik op de Olijfberg in Israël was, zei Jacco: ‘Hier is Jezus verraden’. Daarna zei hij: ‘Voor ons is Hij aan het kruis gestorven. Dus ook voor Henny Huisman’. Met andere woorden: ook voor Henny, met z’n shows, z’n prachtige boerderij waar hij in woont, met z’n paarden... Bám! Dat raakte me. Ik liep weg en ik heb daar echt een kwartier staan snikken. Dat was het moment dat er wat doorbrak.

Later op die dag wilde Jacco me nog wat vragen, maar ik snauwde hem af. Ik zei: ‘Nu even niet. Je blíjft maar draaien en draaien en ik ben moe’. Maar hij hield aan en zei: ‘Ik wil je nog een paar dingetjes vragen’. En ineens was ik zo blij, zo blij... Ondefinieerbaar. Zo van ‘ik snap het!’“ Henny snapte dat God echt bestond en dat Jezus de Zoon van God is en dat Hij naar deze wereld was gekomen. "En natuurlijk zal er altijd ruzie blijven om dit punt, omdat er altijd mensen zullen blijven die het niet snappen. Sommige mensen reageren heel sceptisch. Dan zeggen ze: ‘Dat geloven in God is niets voor jou’. Maar waarom niet? Word ik dan saai? Kan ik dan niet meer lachen? Er is niets afgegaan, er is iets bijgekomen.“

Henny wilde weten of God echt bestaat, hij was er niet op uit om God te vinden. „Nee, maar ik heb Hem wel gevonden, dat is het wonderlijke. Henny zoekt God was eerst slechts een titel van een programma. Ik wilde het beste geven van mezelf en ik ging er zo open in staan, dat er veel eerder wat met me gebeurde dan ik had verwacht. Je moet misschien de titel van het programma omdraaien. Want het is niet Henny zoekt God, maar God zoekt Henny. Ik heb me er natuurlijk erg voor opengesteld. Ik had geen angst dat ik een flauw iemand zou worden, ik had geen angst meer dat je niet meer zou kunnen lachen, of dat ‘ze’ me zouden bekeren, maar ik stond er open in: kom maar op, als christenen zeggen dat geloven in God zo mooi is, dan wil ik het weten ook.“

Hij meende lange tijd dat je met christenen niet kunt lachen. Zou het voor Henny Huisman als 'openlijk gelovige' niet gedaan zijn met het amusement? "Ik ben altijd bang geweest dat omroepen me daar dan niet meer voor zouden vragen, en dat ik het zelf niet meer zou willen. Maar lachen met Henny kan nog steeds, merk ik. Daar ben ik blij om..."

"Eigenlijk is het makkelijker wel te geloven dan niet. Het neemt je angst weg, je wordt er blijer van, het benadrukt de dingen meer en het opent je ogen. Ik ben er heel intensief mee bezig geweest en heb ontdekt dat God zich laat vinden als je er voor open staat. De zes gasten met wie ik op stap ben geweest, waren allemaal heel verschillend en hadden allemaal iets bijzonders. Wie me het meest aansprak was Peter Scheele. Hij was het meest down to earth, bijna wetenschappelijk zelfs. Er was niets van poppenkast bij hem te ontdekken. Die neiging tot poppenkast had ik juist eerder. Peter wilde niets opdringen, maar was heel eerlijk. Dat was soms best ontnuchterend. Pastoor Berkhout uit Volendam sprak me ook erg aan. Dat is een mooie man met een aangrijpend verhaal. Kijk, zo’n man heeft zoveel goede redenen om niet te geloven en toch gelooft hij!"

Hij merkt nu dat God hem leidt. „De stem die ik soms in me hoor, is m’n eigen stem, maar soms ook de stem van God. En soms zegt die stem ‘nee’, terwijl ik ‘ja’ wil. Dus moet ik het niet doen, hoewel God me altijd vrijlaat in mijn keuzes.“

Henny praat nu vrijmoedig met God en wil zich niet stil houden over Hem. „Ik praat ook met Hem en ik ben ook wel naar de kerk geweest, maar dat zijn alleen maar uiterlijkheden. In de auto praat ik vaak met God. Dan bedank ik Hem voor het mooie weer.
Vroeger gaf ik net als veel mensen God de schuld van veel dingen. Nu denk ik: hoe kan ik Hem nou de schuld geven? Als Hij liefde is? Dat wíl Hij niet. Wij doen het zelf. Wij maken er een rotzooitje van.
Het klinkt misschien raar, maar ik heb het idee dat God mij twintig jaar m’n gang liet gaan met al mijn mooie programma’s, en dat Hij nu zegt: doe maar eens wat terug. Maak maar eens een serie waarin je Mij promoot. Het klinkt zo snel zweverig, maar dat bedoel ik niet..“
Henny praat anders over geloof dan voorheen. “Maar nu op een persoonlijke manier. Niet zoals vroeger, toen ik het alleen maar had over m’n katholieke opvoeding en m’n opa, die koster was. Ik praat nu elke dag met God."

„Als ik erover praat, geeft het me zo’n blij gevoel. Een soort geluksgevoel. Als ik over Hem praat, heb ik dat. Ik hoop dat ik het kan vasthouden en ik denk ook wel dat ik het vast kan houden.“

Wat hij heeft meegemaakt is volgens hem meer dan een 'leuk verhaal'. „God is zo anders! Al die uiterlijkheden hebben niéts met God te maken. Helemaal niets! Ik zou het wel van de daken kunnen schreeuwen. Het geloof is iets wat tot het diepste van je eigen ik komt.“

Huisman hoopt naast grote shows ook meer inhoudelijke televisie over het geloof te kunnen maken. In beide soorten programma's kan hij zijn interesse in mensen kwijt.

- Bernice Breure, De wonderbaarlijke bekering van Henny, in Brabants Dagblad, 6 december 2003.
- Arenda Prosman, 'Mensen willen je in een vakje stoppen,' in Metro, 20 december 2003
- Ronald Koops, 'Ik praat regelmatig met God', in: Visie, omroepgids van de EO, 2003 nummer 52/1.
- Preview van de TV-serie Henny zoekt God, EO, december 2003
- Website van de EO www.eo.nl
- Website van Henny Huisman www.hennyhuisman.nl

Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt: