De eenzaamheid voorbij

Giovanny voelt zich leeg en eenzaam. Na een scheiding ontmoet ze een man die haar vriend wordt, maar haar bedreigt. Ze weet aan hem te ontkomen. "God zette een muur rondom mij, ik voelde die muur."

lijn_keerpunt.gif (1634 bytes)

Vier jaar geleden ben ik veranderd. Ik heb een lange weg moeten lopen om te komen waar ik nu ben.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik pas 3 jaar was en ik moest grootgebracht worden door mijn grootouders. Ze hebben mij met al hun liefde grootgebracht, maar toch was er de leegte in mijn leven. Ik trouwde en kreeg 2 kinderen, maar toch voelde ik me eenzaam. Niemand en niks kon die leegte vullen.

Mijn man ging vreemd en zo begon ik ook vreemd te gaan. Na 5 á 6 jaar huwelijk gingen we scheiden. Mijn kinderen bleven bij me wonen. Ik heb toen de vader van mijn derde kind leerde kennen maar dat duurde ook kort.

Ik begon uit te gaan naar disco's, elke vrijdag. Toen werd het ook elke zaterdag en zondag. Zelfs tijdens de pauze van mijn werk ging ik met kennissen op stap en we proefden alle nieuwe soort drank die op de markt kwam. Ik gooide mijn kinderen bij families en ging op stap. Ik had een goeie baan, huis en alles wat men nodig heeft. Ik begon echter meer te drinken om de leegte in mij te vullen. Maar als ik thuis kwam van uitgaan voelde ik me weer éénzaam.

Op een nacht leerde ik iemand kennen. Hij gebruikte drugs. Het was raak tussen ons, we begonnen om te gaan met elkaar en ik dacht dat ik hem kon helpen om van zijn verslaving af te komen. Maar zoals er in de bijbel staat: twee blinden kunnen elkaar niet leiden, laat staan helpen.

Drugs gebruiken om te helpen

Ik stuurde mijn twee grootste kinderen weg met hun vader, want de situatie werd erger toen die persoon kwam samenwonen. En op een dag dacht ik: wil ik hem kunnen helpen om van de drugs af te komen, dan moet ik maar ook meedoen. Ik dacht dat dat zou helpen, maar het werd erger en ik kon hem niet loslaten. Zelfs kwam het zo ver dat we gingen stelen. Ik werkte minder, mijn kleinste kind was meer bij familieleden aan vaderskant.

Toen op een dag zag hij mij als een verrader en verweet mij dat ik stiekum de beste drugs gebruikte en hij niet. We waren onderweg met de auto om 3.00 uur 's middags naar huis toe, toen hij plotseling de auto stopte en me begon te slaan met zijn vuist. We reden verder richting zee. Ik was zo bang maar kon niks doen. En daar wou hij mij vermoorden. En ik begon alle soorten verhalen te verzinnen zodat hij van gedachte zou veranderen. Toen reed hij richting stad en daar zag ik kans om weg te rennen. Ik had een gebroken ledemaat en opgezette lip en ging naar de politie. Hij werd opgepakt. Maar het duurde niet lang dat we weer samen gingen wonen.

Op een dag werden opgepakt voor diefstal. In die tijd begreep ik niet waarom ik hem niet kon verlaten, maar we hadden een 'band' met elkaar, gebaseerd op een belofte die we hadden gedaan om elkaar nooit te verlaten tot de dood. Ik bleef een week opgesloten en kon toen weg. Ik heb alles verloren, mijn kinderen, mijn baan en bijna mijn huis.

Op een dag luisterde ik naar een Christelijk liedje dat zegt: Je bent niet alléén, Jezus is met u.

Ik kreeg toen de drang om naar Nederland te gaan, naar afkickcentrum De Hoop in Dordrecht, om af te komen van de drugs en alles. Maar hij ging ook mee. De Hoop was echter vol, zodat we op straat belandden. Via, via kwam ik in contact met een stichting die Cristo Viene ("Jezus Komt") heet en we werden daar ondergebracht.

Maar ik wou hem niet loslaten. Na een paar maanden zijn we weggegaan. Ik gaf de stichting de schuld. Ik dacht "we redden het toch", want we waren een paar maanden clean (schoon van drugs).

Het duurde niet lang en dit keer werd het erger, hij sloeg me vaker en de politie moest zelfs komen. Ik zag het echt niet meer zitten en wou zelfmoord plegen. Ik miste mijn kinderen maar ik kon niet hem loslaten. Ik ben vaker weggegaan maar ik kwam steeds terug.

Tot op een dag, toen zag ik het echt niet meer zitten. Ik was bang van hem, moe, ik slaapte niet, bang dat hij me zou afmaken. Ik moest alles doen wat hij zei. Ik bad elke dag naar God toe, maar er kwam geen antwoord.

Het licht

Op een dag kwam de doorbraak. Ik rende weg, de politie kwam me ophalen en ik werd gebracht naar "Blijf van me lijf". Als ik die nacht niet was weggerend, zou ik vandaag mijn getuigenis niet kunnen vertellen. Ik was bang om voor een raam te staan en ik werd aangemoedigd om iemand van de stichting "Cristo Viene" te bellen. Dat heb ik gedaan. Ze ontvingen me met een blij hart. Ik moest m'n spullen halen en de politie ging met me mee.

Hij kwam thuis, net toen ik klaar was om weg te gaan. Hij sprak met mij om te blijven en beloofde van alles. Maar God zette een muur romdom mij, ik voelde die muur. Ik hoorde niks meer wat hij sprak, alleen zijn lippen zag ik bewegen en ik ging weg.

Ik volgde nu 'het licht van de Heer'. Het was niet makkelijk, maar op een dag, toen ik pas drie maanden in de stichting was, kwamen er twee politieagenten. Mijn ex-vriend had zelfmoord gepleegd, drie dagen nadat ik was vertrokken. Op dat moment voelde ik kettingen vallen van mijn armen en benen, ik was vrij van die band.

Ik vind het erg dat hij niet de weg van de Heer heeft gekozen, want hij wist wie de Heer was.

Eerder geloofde ik wel in God, maar zag Jezus slechts als een wonderverhaal voor kinderen. Ik zag de Heer Jezus niet als een persoon en God in mijn leven. Ik groeide nu sterk in de Heer. Ik heb nu een goeie baan, de Heer gaf mijn kinderen terug, behalve één die niks van mij wil horen. Mijn zoon zit in een stichting voor jongens met problemen en ik weet dat ik voor een gedeelte oorzaak ben van wat er met hem gebeurd is. De Heer heeft onze relatie vernieuwd met mijn zoon en kleinste dochter die nu bij mij woont.

De Heer is zo machtig want wat HIJ voor mij heeft gedaan kon niemand doen. Mijn relatie met mijn ouders is ook hersteld. Maar ik weet dat mijn God nog niet klaar is met mij. HIJ wil mij maximaal gebruiken en ik sta totaal open voor HEM.

Er zijn twee wegen, één naar de Here Jezus, naar eeuwig leven en de ander is naar verderf. Neem de Here Jezus vandaag nog in je leven en je zult verandering zien. De leegte in jouw leven kan alléén vervuld worden door Jezus en door Zijn Heilige Geest. Er is niemand, er is niemand zoals HIJ. En weet één ding; Je bent niet alléén, Jezus is met u.

Giovanny, 2002

Voor Keerpunt bewerkt door Kees Langeveld.
Foto: MS Design Gallery Life (geen foto van Giovanny).


Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:

info@keerpunt.net


Lijn ter afscheiding

Home

Klik voor homepage Keerpunt

Verhalen van mensen die veranderden