Verzorging van kauwtjes
Collegawebsite: Zwartevogels.nl - Vogel gevonden
“Help,
ik heb 'n jonge kauw gevonden. Wat nu?” is
'n vraag die me nog wel eens gesteld wordt, zeker in het
voorjaar. Als je zo'n jong beestje ergens vind, komen er vaak
gelijk allerlei verzorgingsinstincten naar boven borrelen. Ik
moet zeggen dat ik er zelf ook last van heb. Echter.... 'n kauw
is altijd het beste af in de natuur. Een mens kan een kauw als
soortgenoot nooit vervangen. Wees er attent op dat als je 'n
jonge kauw vrij gemakkelijk kunt vangen, dat nog niet wil zeggen
dat hij ziek of verzwakt is. Jonge kauwen zijn nu eenmaal minder
schuw en alert op gevaren; ze staan nog aan het begin van hun
leerschool. |
|
Kauw is ziek/zwak
Stel nu dat er wel wat aan de hand is. Wat dan? Mijn eerste reactie is; linea recta naar de vogelopvang. Zij kunnen ervoor zorgen dat hij deskundig opgevangen wordt, niet te tam wordt – want dat bemoeilijkt het uitzetten weer - en uiteindelijk met een redelijke kans van slagen weer uitgezet wordt in de natuur. Als dit niet of niet direct lukt kunt u hem, zo kort als mogelijk is, opvangen en weer uitzetten (zie verderop voeding en verzorging.).
Kauw is handtam
De kans is meer dan levensgroot dat hij bij 'n vorige eigenaar is weggevlogen, of dat er in de buurt iemand is die hem bewust heeft vrijgelaten. Als het er duidelijk op lijkt dat het beestje problemen heeft (om bv. zijn kostje bij elkaar te scharrelen) is het zaak om in eerste instantie:
Vogelopvang te bellen voor advies. Als zij er niets mee kunnen - omdat te tamme kauwen geen reële kans van overleven hebben als ze uitgezet worden – kunt u het beste:
de gevonden kauw aanmelden bij www.amivedi.nl. Deze hebben verschillende vestigingen in het land en brengen kwijtgeraakte dieren en eigenaar weer bij elkaar.
Tot die tijd is het zaak om het beestje in ieder geval in leven te houden. Zie verderop voeding en verzorging. Ook kunt u uw licht eens opsteken bij www.dierengezondheidscentrum.nl
U wilt de kauw zelf houden?
Weet
u het zeker?? Als u hem toch zelf wilt houden, bedenk dan wel
waar u aan begint!! Een kauw is 'n bijzonder intelligent sociaal
dier, en hij zal zich alleen prettig voelen als hij sociale contacten
heeft, zich niet hoeft te vervelen en (zeer) regelmatig uit zijn kooi
mag. U moet er bovendien rekening mee houden dat als hij buiten rond
mag vliegen, hij mensen lastig kan vallen. Meestal is dat meer 'n
kwestie van 't feit dat mensen bang zijn van 'n opdringerige kauw,
dan dat ze echt lastig zijn. Als iemand bv. denkt 'n tamme kauw
zomaar te kunnen benaderen, komt die persoon waarschijnlijk van een
kouwe kermis thuis. 'n Flinke hak kan ie waarschijnlijk krijgen, want
eenmaal tam zal hij voor 'vreemde' mensen geen of weinig angst
hebben. Voor hem zijn het immers soortgenoten en die leer je 'n lesje
als ze zich niet aan de ongeschreven kauwenregels houden.
Als hij
dan uiteindelijk wat groter wordt kan het gebeuren dat hij de
partnerrol op één van de gezinsleden projecteert om de
rest van de gezinsleden (bijna) niet meer te zien staan. Dit begint
zo'n beetje na ½ jaar. Dan is het leuke huisdier nog maar voor
1 persoon echt leuk en ligt het afdanken al wat meer op de loer.
Daarnaast is het ook nog eens zo dat er toch best wat verzorging om
de hoek komt kijken. Zie voeding en
verzorging.
Nog iets om rekening mee te houden is het feit dat
kauwen bijzonder energiek zijn en zelden voor langere tijd rustig op
hun stok zitten. Veel liever zijn ze druk in de weer, waarbij vliegen
en de drang daartoe niet te onderdrukken valt. Ik heb meegemaakt dat
als 'n kauw – door wat voor omstandigheden dan ook – 1
dag niet uit z'n kooi kon om z'n rondjes te vliegen, hij z'n
vliegspieren bij gebrek aan beter maar in de kooi ging oefenen. Met
alle schade aan z'n veren als resultaat. Al met al dus alles behalve
'n standaard huisdier. Feitelijk dus helemaal géén huisdier!
Ik weet dat het verleidelijk is, want het zijn schattig
duiveltjes. Net zo intelligent als een papegaai, maar met heel wat
meer leven. Zeg maar gerust één enorme brok energie!
Maar.... u krijgt er beslist spijt van en bovendien, niet onbelangrijk;
het is verboden. De boetes zijn niet mals en als anderen ook overlast
ervaren wordt er al snel geklaagd.
Voeding:
Voedsel:
Kauwen zijn alleseters. Universeel voer van bv. Kennemer voldoet als
basis uitstekend. Hier zit in wat ze in de vrije natuur ook bij
elkaar scharrelen; zaden, insecten, nootjes, vetten. Honden- of
kattenvoer mag ook gebruikt worden, alleen wel i.c.m. aanvullende
zaden, groente en fruit.
Zorg wel voor de nodige variatie en eten
waarvoor hij wat moet doen. Zoals ongepelde pinda's, kan hij z'n
snavelgebruik ook goed mee trainen. Hard opgedroogd brood. Of kraak
'n walnoot, niet helemaal, zodat hij er nog wat werk aan heeft om
alles open te wrikken. Restjes eten kan ook, mits niet gekruid of
gezouten. Meng ook af en toe wat (duiven)grit door het voer in, dit
heeft hij nodig voor de vertering in z'n maag. Schrik niet van de
kegelvormige braakballen die hij af en toe uitbraakt; dit is
normaal. Verder doen honden- en kattenvoer het ook heel goed. Zowel
de 'zachte' versie (vooral als ze jong zijn), als de harde brokken.
Daar moeten ze dan weer wat meer hun best voor doen.
Voor jonge
kauwen geldt dat deze lange tijd met de hand gevoerd moeten worden.
Gebruik hiervoor bv. een broodpapje o.b.v. water met geprakt gekookt
ei toegevoegd. Géén melk gebruiken, heb
ik van 'n vogel voedingsdeskundige meegekregen!!.
Voer de kauw
bij voorkeur met je pink (dunste vinger en doet nog 't meest denken
aan de oudersnavel), doe 'n beetje op het puntje van de vinger en
probeer deze diep in de keel te krijgen. Als hij gezond is zal hij
daar bijzonder graag aan meewerken en als het kan zal hij de vinger
nog even achter in z'n keel willen houden. Probeer tegelijkertijd
wel via 'n bakje bij te voeren. Via spel en onderzoek komt hij er
vroeg of laat wel achter dat het eetbaar is en zal er handigheid in
krijgen. Als je insecten tegenkomt als wormen, vliegen, spinnen,
slakken (jakkie!) en mieren, geef ze gewoon! Je kunt bv. een takje
met wat honing bij 'n mierennest neerleggen, even wachten en
vervolgens vol mieren de kooi in. Succes gegarandeerd. Ook half
kreupele vliegen doen 't goed, ze leren er 'n heleboel van. Het
gevoerd willen worden kunnen ze bijzonder lang vol houden,
uiteindelijk is 't ook 'n onderdeel van de sociale omgang. Zo zullen
volwassen koppeltjes elkaar ook voer geven, als 'n soort
cadeautje.
Hoe vaak moet 'n jonkie gevoerd worden? Vaak!
Als 't 'n gevonden jong kneusje is (mei/juni van dat jaar) een tot
'n paar keer per uur tot zonsondergang. Overvoeren kan niet, want
dan stoppen ze simpelweg met eten en schooien. Beter vaak kleine
hoeveelheden, als veel in één keer. Dit komt nog 't
meest overeen met de wijze zoals 't in de natuur er ook aan toe
gaat.
Drinken: Drinken onttrekken ze aan 't voer wat ze
van hun ouders aangereikt krijgen. Moet dus ook om die reden met
water aangelengd zijn. Zorg wel voor 'n bakje met water in de kooi
en 'pets' er met de vinger in om de aandacht er op te vestigen. De
kans bestaat overigens dat hij er in gaat badderen, wat overigens
ook regelmatig moet gebeuren (zie hieronder). Een van mijn kauwen
presteerde het om met z'n gat in 'n drinkgat van 1 bij 2 cm. te gaan
badderen als z'n feitelijke bad te lang naar meneer's zin op zich
liet wachten.
Zolang ze nog (erg) jong zijn (en zeker als ze nog
niet vliegvlug zijn!), kan 't zijn dat ze nog niet op eigen kracht
kunnen drinken. Gebruik in dat geval bv. 'n injectiespuit (zonder
naald!), of pipet en druppel langs de zijkant v.d. snavel. Hij zal
dan automatisch de gepresenteerde nattigheid naar binnen slurpen.
Als 'n jonge kauw net gevonden is kan dat wel eens het
allerbelangrijkste zijn; ook zij kunnen niet lang zonder water.
Verzorging:
Baden:
Badderen moet ook regelmatig gebeuren, een keer per week toch zeker.
Houd er rekening mee dat na 'n grondig bad ze bijzonder slecht
vliegen en dat je ze echt even met rust moet laten. Ze hebben dan
alleen maar oog voor het op orde krijgen van hun verenpak en het
drogen daarvan.
Nagels: De nagels kunnen ook wel eens te
lang doorgroeien in gevangenschap. Deze kunnen bij de dierenarts
geknipt worden, of je kunt het zelf doen. Dit vereist echter wel
behendigheid, 'n vaste hand en iemand die helpt. Gebruik in ieder
geval handschoenen, want hij grijpt zich vast aan je vingers om niet
meer los te laten; pure stress helaas. Pas altijd op dat je dan niet
in 't 'leven' knipt. Verder kan de kauw zwaar beledigd zijn als het
'baasje' (of partner zoals hij/zij 't ziet) hem zo martelt. Het kan
zijn dat hij je tijdelijk volledig negeert.
Warmte: Als 't
'n jonge kauw betreft – en zeker als hij pas gevonden is –
is warmte ook belangrijk. Sommige exemplaren worden onderkoeld
gevonden wat zich kan uiten in rillerigheid, maar ook lusteloosheid
en (schijnbare) apathie.
Kooi:
Liefst zo groot mogelijk en als 't kan buiten (maar dan wel met 'n
apart binnenvertrek daarin), met flink dikke stokken of takken en
regelmatig speeltjes afwisselen. Denk er aan dat ze alles slopen wat
er interessant uitziet. Dat geldt dus ook als ze vrij in de kamer
rondvliegen. Er zal zonder enige twijfel zo nu en dan wat sneuvelen.
Als bodembedekking voldoet schelpenzand enigszins (stuift nogal,
vooral bij zulke drukke baasjes), beter zijn beukensnippers
(verkrijgbaar bij de betere dierenspeciaalzaak).
Wel zeer
regelmatig verversen want het zijn vreetzakken en drinkebroers, dus
ze laten heel wat natte smurrie vallen. Daar slordig mee omgaan
betekent 'n regelrechte uitnodiging voor allerlei parasieten. Als ze
eenmaal parasieten hebben kun je daar speciale druppels voor
gebruiken die ook voor postduiven gebruikt worden. Als huis- tuin en
keukenmiddel voldoet zonnebloemolie ook goed. In beide gevallen in
de vleugeloksels, aan de onderkant voor het poepertje (clocoa) en
achter in de hals druppelen.
© 2009 DRO-MIKE, laatste wijziging: