deze staan op dezefde pagina en die d.m.v aanklikken naar voren worden gebracht.
In de eeuwen voorgaande aan de laatste eeuw was het gewoon dat mensen leefden in een gesloten gemeenschap. Dat hield in dat elk land een eigen gemeenschappelijke religie had die vaak door middel van oorlog en/of vervolging en verdrijving tot stand was gekomen.
Zo was in de middeleeuwen de Katholieke kerk een factor waar het in vrijwel alle Europese landen de dienst uitmaakte. Anders denkenden werden vervolg en waar mogelijk uitgeroeid of verdreven. In dit opzicht was deze kerk waarvan de leiders zich lieten leiden door duistere machten niet veel anders dan de huidige islamitische godsdienst waar ook de hoofdstroming van belijders en leiders zich door deze machten lieten en laten leiden.
In Europa kwam door de reformatie een bepaalde vrijheid tot stand die echter ook weer spoedig andersdenkenden in hun vrijheid beknotte en b.v. voor de katholieken de vrijheid van godsdienst beperkte. In Nederland was de Hervormde kerk de staatskerk dit tot voor kort en werd het voor andere kerken het beslist niet makkelijk gemaakt om te functioneren. Ook moesten mensen zelfs aan het eind van de 19 eeuw in het geheim bij elkaar komen.
Ook werden mensen in de19/20ste eeuw die huiskringen hielden, op het matje geroepen bij kerkenraden, enz.
Toen in Nederland in de grondwet van 1917 de scheiding van kerk en staat tot stand kwam -door de invloed van de verlichting-, was de open gemeenschap een feit. Iets wat in grote delen van Europa tot stand kwam.
Dat hierbij de religie een steeds mindere invloed kreeg was een gevolg daarvan en wordt door velen toegejuicht. De democratie is het aanbeden ideaalbeeld. Door het socialisme en liberalisme -de sociaal democraten- is de opengevallen plek ingenomen en momenteel sterk vertegenwoordigd in de Europese samenleving en parlement, waarbij het individualistische liberalisme een grote invloed heeft ingenomen in de gedachtenwereld van de Europeaan. Een beweging die voor godsdienst eigenlijk geen plaats wil laten van welke origine dan ook. Steeds meer hoor je de argumentatie die tegens de Moslims klinkt, zich ook richten tegen Christenen en Joden. Zo verklaarde men in uitzendingen voor de radio 1 journaal dat de SGP ook moest worden vervolgt wegens hun standpunt over vrouwen in de partij.
Ook moesten Christenen zich niet meer kunnen uitspreken over ethische zaken en/of de Islam.
Ditzelfde is ook in Amerika -zij het in iets mindere mate- aan de gang. De strijd tussen de Democraten en de Republikeinen. Vandaar dat links en iberalistisch Nederland zo op de hand van de Democraten is; - en Bush haten die openlijk belijdt dat hij Christen is-. De Democraten dat zijn de geestverwanten van de liberalen en de sociaal-democraten.
Deze machtsblokken zullen zich scharen aan de zijde van de witte ruiter uit Openbaring 6; het eerste zegel. Het volgende zegel zegt dat daardoor de vrede van de aarde wordt weggenomen. Dat is in toenemende mate al te zien.
Wat belijdt het liberalisme? “De vrije open markteconomie”. Wat is dat? Wel dat is een materialisme dat aan elke vraag van de samenleving wil voldoen van wat deze samenleving eist. Men wil “kopen en verkopen” aan alles waaraan maar enige behoefte is. “Marktwerking”. En is die behoefte er niet dan wordt deze gemaakt.
Zo is onze behoefte gegroeid in de laatste 50 jaar. Van de fiets naar de auto en een nog grotere auto naar een nog luxere auto. Van radio naar televisie, vervolgens naar breedbeeld met plasmascherm. Van grammofoonplaat naar c.d. en vervolgens naar de d.v.d. Van computer naar een nog grotere computer met een nog nieuwer systeem. Van één vakantie naar meerdere vakanties.
Als dieren die de ene weide na de andere weide afgrazen zonder te bedenken of er wel wat overblijft.
Hebben we het ene werelddeel uitgeput en ook ingelijfd in de race naar meer dan wenden we ons naar het andere deel. Van de ene goedkope arbeidsmarkt naar de andere.
Ook heeft het toerisme andere gesloten systemen opengebroken. De reizigers met hun dollars kwamen en maakten het mogelijk om gemakkelijk geld te verdienen en niet meer afhankelijk te zijn van de bestaande systeem. Zo is India opengebroken; Thailand, Afrika en nu is China waarschijnlijk het volgende doel.
Dat is ook de woede van mensen uit de landen die tot nu toe gesloten waren dat de structuren daar worden vernietigd.
Nu we ons aan dit systeem hebben overgegeven zal de antichrist daar straks gebruik van maken, want het is een basisbehoefte geworden.
De besloten gemeenschappen van dorpen en steden met hun kleinschalige economie incl. eigen tuinen is vernietigd. De hongerwinter van 1944 was een gevolg van het weg roven van voedsel door de Duitsers. Niet doordat we niet genoeg voedsel voor ons zelf konden produceren.
Men zal zich niet teweer kunnen stellen door in de eigen behoefte te voorzien zoals vroeger door eigen teelt. Het voedsel komt van over de hele wereld en waarbij we de laagste prijzen betalen.
De luxe goederen stapelen zich hier op en de “not have';s” zien dit en willen hun deel van de welvaart en komen naar de plaatsen waar het te krijgen is.
Openbaring 6 onder het derde zegel zegt dat de weelde -most en olie- goedkoop zal zijn maar dat het voedsel duur zal worden.
Ook dat komt door ons eigen consumptiepatroon. Waar vroeger vlees geen dagelijks voedsel was -alleen voor de rijken een regelmatig patroon-, is door de enorme vleesconsumptie van vandaag een ecologische onevenwichtigheid ontstaan. Zo is volgens een bericht in Trouw van 30 okt. 2004; 6 kilo plantaardig eiwit nodig uit b.v. soja en mais; om 1 kilo vleeseiwit te produceren. Ook gebruikt deze tak van industrie nu al 75% van het beschikbare zoete water.
Elke Nederlander nuttigt nu al 60 kilo vlees per jaar. dat is dus meer dan 1 miljard kilo vlees en daarvoor is 6 miljard kilo aan plantaardig voedsel nodig. Dit alleen al voor Nederland. Nu 2e wereldlanden als China zich ook opwerken in de welvaart -doordat wij onze goedkope arbeid daar nu uitbesteden- en ook overgaan op vleesconsumptie- zal dit probleem alleen maar groter worden. Deze aanslag op het produktievermogen van de schepping gaat alles te buiten.
De honger van het daarop volgende zegel zal onvermijdelijk zijn. In die situatie zal het vermogen om te “kopen en te verkopen” heel belangrijk worden.
Velen zullen bezwijken om het “teken van het beest” aan te nemen om het huidige patroon te kunnen blijven vasthouden.
Openbaring 13:16; En het maakt, dat aan allen, de kleinen en de groten, de rijken en de armen, de vrijen en de slaven, een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, den naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft.
Wat is er veel in het leven wat niet tot zijn einde komt. Alhoewel de dood een vijand is hebben we leren aanvaarden dat, wanneer men in de buurt van de 70- jarige leeftijd komt, deze toch als onvermijdelijk te aanvaarden. Wanneer je in de bloei van je leven staat zo rond de dertig jaar is dat nog allemaal ver weg. Maar als de dood dan toch komt is het niet gemakkelijk om dat te aanvaarden. Laat staan voor het kinderleven dat wordt weggerukt. Als ouders sta je dan met het waarom en hoe verder.
Maar niet alleen de dood is er de oorzaak van dat banden verbroken worden. Ook als je kind de Heer verlaat en er geen geestelijke band meer is tussen ouder en kind kan je je soms zo machteloos voelen. Ja je kind komt nog wel thuis maar echt praten met elkaar gaat niet meer.
Of huwelijken die voortijdig eindigen, ook dat kan veel leed geven bij de betrokkenen, met name de kinderen. Vroeger hoorde je nog wel eens dat mensen omwille van de kinderen bij elkaar bleven al stond het huwelijk op een dood spoor. Tegenwoordig zal door het toenemend egoisme dit haast geen overweging meer zijn. Wat heb ik aan de omgang met de ander, is vandaag de vraag. De omgang met diegene waarmee men de zegen over het huwelijk heeft gevraagd. De verliefdheid is vervlogen en er is geen trouw voor in de plaats gekomen. Dat is ook de reden waarom het trouwen niet populair is, men wil helemaal niet trouw zijn. En onder de kinderen van G'd is dit ook een toenemend verschijnsel.
Zelfs zaken die men is begonnen voor de Heer, kunnen soms niet tot het einde komen. Het komt maar niet van de grond en het breekt af. Ook hier kan spanning het gevolg zijn.
In al deze zaken kan heel snel de afgunst op de voorspoed van anderen naar voren komen. De gedachte waarom ik? Die gedachte is er soms zo maar, als b.v. het verdriet teveel wordt. Maar dan komt de Geest ons te hulp en Hij geeft ons in het hart dat het goed is om in de nood naar de Heer te gaan en daar te schuilen. Al deze dingen te leggen in Zijn handen. Al deze afgebroken zaken neer te leggen bij Hem. Want zelf heb je geen antwoord. En een ander al helemaal niet.
Want als we ons vertrouwen in Hem niet hadden hoe zouden we dit alles aan kunnen. Maar de liefde van de Heer maakt dat we verder kunnen. Alhoewel de herinnering aan een verloren geliefde schrijnend in het hart staat.
De gelijkenissen die door Jezus worden uitgesproken zijn in de eerste plaats gericht tegen het Joodse volk.Niet tegen de gemeente want die was er nog niet. Natuurlijk kunnen we al deze gelijkenissen op ons eigen leven toepassen. Het woord van G'd heeft meer kracht en is toepasbaar op alle dingen van het leven
Maar laten we de eerste betekenis eens gaan bekijken. De grondslag voor enkele gelijkenissen ligt in de profetie van Noach. Sem is de oudste en Jafeth de jongste. In de vervloeking van Cham wordt dan gezegd dat Jafeth zal wonen in de tenten van Sem, Gen. 9:27.
Jezus vertelt over de oudste zoon in Matth. 21:28 e.v. over de oudste broer die wordt gevraagd om in de wijngaard te gaan werken. Deze stemt toe de jongste weigert en gaat later toch.
Hier zien we Israël die bij de berg Sinaï belooft om G'd te gehoorzamen. Men belooft dit maar voldoen echter niet aan de opdracht. Dan wordt de opdracht gegeven aan de jongste en zien we de opdracht naar Jafeth gaan.
Zo ook de gelijkenis over de jongste zoon die wegtrekt de wereld in Jafeth is weg getrokken naar Europa en daar alles verlaten wat hem was mee gegeven. De oudste broer bleef bij de Vader. De nakomelingen van Abraham kregen de belofte van het verbond en de taak de volken met G'd bekend te maken. Op het moment dat Jafeth tot inkeer komt en de Here zoekt zien we de Vader met open armen staan om hem te ontvangen. Jafeth krijgt een kleed van de profetie, de ring van het koningschap en het schoeisel aan zijn voeten om het evangelie te brengen.
De oudste zoon kan dat niet aanvaarden dat de volken terugkomen bij de Vader en blijft buiten en is op dit moment nog steeds buiten. Dit in overeenstemming met wat Paulus zegt in Rom. 11. Wat een feest als straks Israël straks weer het Vaderhuis binnenkomt.
Hetzelfde zien we in hett verhaal van de arme Lazerus en de rijke man. Wie is die rijke man? De rijke is het beeld van het joodse volk dat in het bezit is van de rijkdom van het leven met G'd en de arme is het beeld van de volken die in de armoede zonder het leven met G'd.
Als de rijke dan vraagt om een waarschuwing voor de broers, zegt Abraham dat ze de wet en de profeten hebben en als ze van mening bliven dat ze geen bekering nodig hebben hun lot onafwendbaar is. De rijke merkt dan op dat wanneer iemand uit de doden zou terug keren ze zich wel zouden laten gezeggen. Abraham zegt dan dat ze zelfs dan zich niet zullen laten gezeggen. Hier wordt dus al al geprofeteerd dat zelfs de opstanding van Jeshua hen niet als volk tot bekering brengen.
Maar hoe staat het met ons want nu verkeren wij in de positie van de geliefde zoon die werkt voor de Vader en zijn wij de rijke in het Vaderhuis, kijkt u al uit naar onze oudste broer?
Wie dan in Christus is, is een nieuwe schepping. Dit schrijft de apostel Paulus aan de Corinthiërs in zijn tweede brief, hfst. 5:17.
Een nieuwe schepping? Het is duidelijk dat dit een beeldspraak is en hoe verloopt die nieuwe schepping dan?
Wel toen de Geest van G'd over de wateren zweefde in het begin van de wording van de aarde, is dat het beeld van een mensenhart die G'd toebereidt voor het inzicht dat er een G'd is. Het hart dat woest en ledig is zonder inzicht. Als dan het woord van G'd in het hart komt dan zal, zoals op die eerste dag het licht van G'd over de aarde valt, er ook licht komen in het hart van die mens.
Dan zal de Geest eerst het goede naar boven brengen en dat scheiden van het slechte, zoals G'd een tweedeling bracht tussen het land en het water.
Om vervolgens daarna het zaad van geloof in het hart te planten zoals Hij het gewas in de aarde liet ontkiemen toen de aarde bevochtigd werd. Hij is de Fontein, uit Hem komt alles voort. Het Woord van G'd brengt allerlei vruchten voort.
Dan als dat geloof is aanvaard dan is het of het licht van G'ds genade doorbreekt zoals het licht van de zon en de maan de aarde verlicht. En degene die zijn Verlosser ontdekt zal gaan stralen als een ster.
Alles gaat voor de mens leven en men ontdekt dat er een stralende toekomst is. De dood jaagt geen angst meer aan. Het leven is er, net als in de schepping op de vierde en vijfde dag het wemelde van leven op aarde. Zo is ook de belofte van G'd, dat de dood is overwonnen en er enkel leven is.
En dan als laatste wordt er een nieuw mens geboren, als laatste, wedergeboren tot G'd die dit alles tot stand bracht. Evenals in de schepping de mens als laatste werd geschapen en zo geen enkele claim kon leggen op wat tot stand was gebracht, zo ook de nieuwe mens in Christus, het is enkel genade wat we hebben gekregen er is geen enkele verdienste van ons zelf bij. Het inzicht dat de Schepper tevens de Middelaar is.
Zo zijn we een nieuwe schepping en een wedergeboren kind van G'd.
Halleluja. Bent u bent ook, in Christus, een nieuwe schepping?
Ja waarom zou Jezus willen dat we een gemeente vormen? Als je Hem aanneemt als Verlosser en Redder dan ga je toch niet meer verloren, want dat is de belofte die Hij heeft gegeven.
Voor contacten kan je ook best buiten de kerk terecht vrienden en kennissen genoeg buiten de kerk om. Ook voor financiële hulp is de "Staat der Nederlanden een beter instrument dan de kerk is gebleken. Waarom dan toch de gemeente? Ja menigeen kijkt zo aan tegen de kerk. Een gebouw waar je al dan niet regelmatig heen gaat om een dienst bij te wonen en al dan niet gesticht dit gebouw weer te verlaten. Iets waar je heengaat voor dopen trouwen en avondmaalviering, maar verder? Contacten in de gemeente? Niet nodig. Samen komen met anderen voor studie of gebed. Ach nee dat kan ik ook wel in mijn eentje. Nee andere zaken als sport en t.v. programma's vragen onze aandacht.
Toch is het een opdracht van Jezus om samen een gemeente te vormen als een levend bouwwerk, wat al aangeeft dat de kerk beslist niet een stenen gebouw is, maar een samenvoeging van brs. en zrs. Dat Jezus wil dat we bij elkaar komen en naar elkaar omzien, dat we een soort familie zijn van elkaar, want anders heeft dat brs. en zrs. maar een holle klank.
Maar we maaken het wel erg moeilijk voor de ander om aan deze opdracht te voldoen als we ons nooit ergens laten zien en de mensen ons alleen van gezicht kennen en weten dat je staat ingeschreven bij de kerk. Want je stapt niet zomaar binnen bij iemand die je eigenlijk helemaal niet kent. Nee je zult elkaar eerst ergens moeten hebben ontmoet en er een verbondenheid ontstaat voordat je dat doet. Het is een foute gedachte dat de ouderlingen er zijn voor het persoonlijk contact met de gemeente.
Zeker als je ouder wordt en niet meer goed ter been is het wel zaak dat je bekent bent met de brs. en zrs. om ze dan over de vloer te krijgen. Nu begrijp ik wel dat in een kerk van grote omvang niet alle brs. en zrs. met elkaar optrekken. Dat zal ook niet altijd goed gaan, maar er zijn altijd wel kringen te vormen waarin dat wel lukt en mijn ervaring hierin is dat leeftijd geen rol speelt.
Ja Jezus wist het wel, voor diegene die de wereldse activiteiten niet de hoogste prioriteit heeft, voor diegene heeft Hij de gemeente gegeven. Hij roept ons dan ook op om vooral in deze eindtijd ons te heiligen en ons af te scheiden van een wereld die steeds vuiler wordt. Openb. 22:11, Wie onrecht doet, hij doe nog meer onrecht; wie vuil is, hij worde nog vuiler; wie rechtvaardig is, hij bewijze nog meer rechtvaardigheid; wie heilig is, hij worde nog meer geheiligd.
En juist in de dingen buiten de eredienst om leer je elkaar veel beter kennen en ontstaan er kringen die in elkaar grijpend een levend bouwwerk vormen. Ga eens ergens heen of begin zelf iets als u van mening bent dat er niets is wat uw belangstelling heeft. Dat de Here u zegene.
Daar zaten ze dan voor de tent in de woestijn van de Sinaï. Grote wonderen hadden ze de Eeuwige zien doen die zich met hun had verbonden als de G'd van Israël.
Dwars door de zee waren ze gegaan, het vijandelijke leger was verdronken, ze werden door de woestijn geleidt door de Heer zelf. Eten en drinken ze van Christus (Kor 10:3).
Overal was voor gezorgd, maar in alles waren ze afhankelijk van de Heer.
En dat viel niet mee. Zo'n lui leven waren ze helemaal niet gewend, ze hoefden niet zo hard te werken. Elke dag eten verzamelen en het kamp schoon houden. Verder de dienst aan de Heer, maar dat was het wel.
En dat viel niet mee. Ze waren gewend om flink bezig te zijn, van s'morgens vroeg tot s'avonds laat. Hard werken, aanpakken en als beloning, voldoende eten, rond de vleespotten van Egypte. Ja ze waren verslaafd geweest aan het werken, en nu? Het was wel wennen, je had het gevoel of er iets niet klopte, je wilde weer aan het werk. Kent U dat gevoel ook? Wat is het moeilijk om de dingen over te geven aan G'd. Om te leven in afhankelijkheid tegenover de Eeuwige die graag ons leven wil leiden, en de hele gemeente wil voorgaan op de weg.
Zo ook Israël, ze hadden wel een verbond met de Here gesloten maar de verveling sloeg toe. Rustig aan? Ze waren het niet gewend, ze moesten maar een feest organiseren zoals ze dat in Egypte gewend waren. Dansen zingen en niet denken aan de gevolgen.
Vaak als er problemen zijn dan gaan we die ook uit de weg, zoeken vrienden op waar we mee kunnen praten. Of we maken een gezellige avond met veel mensen om ons heen, dan vergeten we de problemen. In die houding zoeken ook veel jeugdige mensen de disco op. Veel lawaai dan hoef je niet meer na te denken. Met deze dingen laten we de problemen en ruzies voor wat ze zijn.
Gebed of de Here om hulp vragen, daar denken we meestal niet aan.
Israël was gebracht op het erf van G'd, maar niet allen dienden Hem. Deze mensen haalden het dan ook niet. Velen werden gedood bij het eten van de kwakkels. Drieduizend zijn er gestorven door het zwaard van de Levieten. Vierentwintig-duizend doordat ze vreemde vrouwen namen en zich bogen voor de afG'den. Veertienduizend en zevenhonderd stierven bij de opstand tegen de leiders en velen kwamen om door de giftige slangen. En hoe is het met ons? Velen horen bij het volk van G'd, maar zijn weggegaan. Afgeweken en geestelijk dood. Maar degene die bij het volk horen, leven die met de Here in het dagelijkse leven of leeft men vanuit de traditie?
Kennen we de levende relatie met de Heer en het dagelijks spreken met Hem in gebed? Wetende dat onze werkzaamheden tijdelijk zijn en onze kinderen alles wat we hebben verricht weer zullen afbreken, er niets van waarde is in dit leven, en alleen de liefde tot Jezus en de naaste eeuwigheidswaarde heeft.
Dat zijn de schatten die u in de hemel verzameld en die u nu al vooruit stuurt.
Eén letter, maar een wereld van verschil.
De mensen die Jezus zien als een een profeet of als iemand om na te volgen missen de levende relatie met de opgestane Heer en missen de reddende kracht daarvan.
Het sterkste bewijs dat de evangeliën de waarheid spreken ligt in het feit dat de dingen die men aandraagt totaal ongeschikt zijn om een religie te vestigen of om een leer ingang te doen vinden.
De kruisdood was één van de laagste terechtstellingen en alleen toegepast op mensen van het laagste allooi, zonder enkele heroïsche waarde, 1Kor. 1:23. Opstanding wordt in de drie evangeliën op getuigenis van vrouwen (en de getuigenis van vrouwen had geen enkele waarde in de toenmalige joodse samenleving), op die getuigenis gaan de evangelisten melding maken.
De getuigenissen van de apostelen sloot absoluut niet aan op het verwachtingspatroon van die dagen, men zag de Messias en nu nog heel anders.
Doop en Avondmaal zijn tekenen en geen sacramenten waardoor men redding ontvangt, dat kan alleen door bloed van het Lam, dat alleen door het geloof in het verzoenend sterven van Jezus kan worden ontvangen. Wie gelooft heeft eeuwig leven Joh. 6:47.
Jezus Messias.
Jezus heeft zijn betekenis als Messias steeds verborgen gehouden, Hij verbood de mensen daarover te spreken, tot op het moment dat hij in het proces tegenover de priesters stond. Op die manier heeft Hij voorkomen dat er akties ontstonden om Hem op een gewelddadige wijze koning te maken, door b.v. de Zeloten, die de komst van een Messias verwachten.
Jezus is Heer.
Dit woord "Heer" is een vervanging van de eigen naam van de Eeuwige. De schrijvers van het N.T. noemen Jezus "Here" en zien daardoor bewust dat Jezus G'ddelijk is.
Een ieder die de Naam van de Heer aanroept zal behouden worden, Joël 2:31-32 en Hand 2:17-21. Op de dag van de Heer zal elke knie zich buigen en elke tong Hem belijden . Jes. 45:22-25, Fil 2:9-11. "Here G'd en Here Jezus".
Jezus Zoon van G'd.
Deze is mijn Zoon, Matth. 3:17. Wij zijn kinderen van G'd, maar Jezus is "de Zoon". Hij spreekt G'd aan met Abba (dat iets in de trant van pappa is), en wij mogen in Hem G'd als Vader aanroepen. Waarlijk deze was een Zoon G'ds, Marcus 15:39.
ICHTUS, Jezus Christus Zoon van G'd, Heiland.
Onze G'd en Heiland, 2 Petrus 1:1 en Titus 1:3.
Functie en identiteit.
De opstanding is van doorslaggevende betekenis voor de G'ddelijkheid van Christus. Het O.T. wijst er voortdurend op dat alleen de Eeuwige ons kan verlossen Jes. 45:21-22. De bekering van een Jood tot het verlossende werk van Christus ligt in het feit dat deze aanvaard dat Jezus G'd is, want het ligt diep in hun wezen verankert, dat ze maar één G'd mogen vereren en geen mens.
Jezus is de gevolmachtigde van G'd op aarde (shaliach). Jezus handelt namens de Vader. Joh. 5:30 en 6:57 en 17:3 als mede vers 30-35.
G'd bemoeit zich met mensen door zich in Jezus Christus tot ons te komen. Als we Jezus kennen, kennen we G'd.
Jezus is G'd en mens , het fundament van ons geloof.
Jezus was mens.
Maar als Hij alleen mens was, bestond voor Hem ook de noodzaak tot verlossing.
Jezus is G'd, maar als Hij alleen G'd was, zou Hij onder ons niet kunnen verschijnen, zonder dat wij in leven kunnen blijven. Toch is de positie van de Christus uniek. Hij behoort niet totaal aan de kant van G'd en Hij behoort ook niet totaal aan de kant van de mens. Hij is de derde partij die tussen G'd en mens in staat. Hij is de Middelaar, die de band tussen de partijen die tegenover elkaar stonden herstelt.
Jezus was een man.
De eerste Adam was een man de tweede ook. Hij was ook Jood, maar niet joden worden ook gered. Hij sprak Aramees, maar ook anders sprekenden worden gered. Hij had een blanke kleur, maar ook donker gekleurde mensen worden gered. Nee geslacht of andere zaken zijn niet belangrijk, Jezus is er voor man en vrouw.
Jezus is liefde.
Deze wordt zichtbaar (hoe groot die is), in de kruisdood van Jezus. G'd wil ons schoon van alle zonden en ons als zijn kinderen aannemen, en neemt daarom zelf de straf op zich. We zijn allemaal wel eens verliefd geweest maar als de andere partij geen liefde betoonde was de liefde gauw over. Zo niet bij G'd. G'd heeft ons lief en wat doen wij?
Jezus is het licht.
Wij bevonden ons in een duistere kamer, maar Jezus kwam en heeft in een muur een venster geplaatst waardoor het licht naar binnen kon komen. ook kunnen we naar buiten kijken en zou iets van de Vader zien. Het is nog maar een klein venster en het glas is niet helder, Nu zien we onze zonden nog weerspiegeld in het glas, maar strak als we uit de donkere kamer zijn zullen we aanschouwen in heerlijkheid.
Jezus is de koning die zijn paleis verliet om als arbeider onder de mensen te leven om zo, later een goed koning te zijn, die de noden en het lijden van de mensen begrijpt.
Jezus is Heelmeester.
Elke keer wordt ons door mensen een betere wereld belooft en het enige wat komt is meer lijden meer oorlog meer wreedheid.
Christus is onder ons geweest en Hij weet wat lijden is. Hij was één van ons. Hij kent de pijn, Hij weet van onze angsten en daarom kunnen wij vrijmoedig tot Hem gaan en Hij wijst ons niet af.
In de uitleggingen over het verbond van de 10 koningen waaruit de antichrist zal opkomen zijn nogal div. uitleggingen over welke landen dit nu zijn.
De meeste uitleggers gaan er van uit dat de E.E.G de unie is waaruit de 10 zullen oprijzen. Hall Lindsey als ook Nederlandse. exegeten als A.Luijden en het blad Zoeklicht gaat men van deze visie uit. De Amerikaan Walvoord is al van mening dat 5 staten uit Westelijke-romeinse rijk en 5 staten uit Oostelijke-romeinse moeten voortkomen als de tenen van het beeld van Nebukadnezar.
Weer anderen als prof. Martin uit Amerika en de Nederlanders A.Keizer en J.W.Embregts zijn van mening dat het een verbond van landen is rondom Israël.
Dit laatste is een visie die naar mijn mening het meest bijbels is onderbouwt en nadere bestudering waard.
Nadat er in de wereld allerlei systemen zijn geweest en we nu in de eindtijd zijn aangekomen, zal de antichrist de wereldmacht overnemen en van alle systemen; zowel de kapitalistische als communistische of welk ander economisch model dan ook, laten verdwijnen alsmede ook de verschillen in de religies en alles onder één noemer brengen..
Welk G'dsdienstig systeem komt daarvoor het meest in aanmerking? Naar mijn mening de Islam. Deze G'dsdienst heeft een oorlogszuchtig karakter en heeft de intentie om de hele wereld desnoods met het zwaard te veroveren.
Ook geloven ze zelf aan een Iman Madhi die samen met Jezus hun zal leiden in de eindtijd; om dit tot stand te brengen. Zij zijn door hun geloof al voorbereidt om de anti-christ te aanvaarden.
Maar terug naar de 10 koningen. De bijbel geeft in Ps. 83 een aanwijzing welke landen dit zijn. Edom, Ismaël, Moab, Hagarenen,Gebal, Ammon, Amalek, Filistea, Tyrus en Assur.
Dit moeten dan vertaald worden naar vandaag, welke volken zijn dat nu. Edom leefde ten zuiden van Israël en verspreide zich rond de Middellandse zee. Ismaël dat zijn de huidige Arabieren. Moab is het Overjordaanse. Gebal leefde in Libanon. Amalek is Egypte. Filistea zijn de huidige Palestijnen en Assur is Syrië en Irak. Dit zijn de 10 koningen die zeggen in Psalm 83 laten we het volk verdelgen zodat aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt. Nergens vinden we in de bijbel dergelijke woorden over Europa. Word Europa dan niet genoemd in de bijbel, jawel in het boek Ezechiël 38 en 39 gaat het over een aanval op Israël in de eindtijd. Daar wordt westelijk Europa genoemd als Tarsis en de Midden- en Oost-Europeanen zijn de nakomelingen van Gomer en Togarma.
Dat is de tweede ring van vijanden; delen van de westerse sociaal-democratische wereld samen met de rest van de machten die in dit hoofdstuk worden genoemd. Alle daarom heen liggende landen als een tweede ring.
Voordat de antichrist gaat optreden zal er eerst een vrede zijn waarvan de apostel Paulus zegt en wanneer men zegt vrede overal is vrede zal een plotseling bederf hen overvallen.
Als in het boek Daniël over de eindtijd gaat in hoofdstuk 7 dan treden er vier dieren op; tegelijk en de eerste drie zijn Babel,dat is Irak. Verder Medo-Perzië dit is nu Iran en Griekenland wat in het verleden de Balkan en Turkije als grondgebied had en een vierde dier dat niet nader wordt genoemd, maar een vreselijk dier is. Uit dit vierde dier komt de antichrist voort.
Heden ten dage zijn deze landen in het Midden-Oosten een te respecteren macht geworden met veel geld. En de wil onder alle omstandigheden te komen tot de vernietiging van Israël. Is het bezit van Jeruzalem bepalend voor de wereld vrede.
Toen de Here een verbond sloot met Abraham en zo het werk begon gedaan aan Israël was dat zo'n twee duizend jaar voor de dood van onze Heer.
Israël was in die tijd niet het voorbeeld voor de volken geweest zoals de Here dat had bedoeld. Het had de volken niet tot afgunst gebracht en daardoor bij G'd. Integendeel het liep de andere goden achterna.
Als na de eerste komst van Jeshua dan ook het oordeel was gekomen waren de volken onkundig gebleven van de genade die G'd aan ieder mens wil geven.
Daarom heeft G'd het heil van Israël genomen en aan de gemeente gegeven. Net als het met Abraham in het klein begon zo ook met de eerste gemeenten. Klein en zeker niet krachtig maar vastberaden in het geloof.
Dan komt de kerk in de verleiding van de macht en is het resultaat een grote staatskerken die niet meer het offer van Christus alleen centraal stelt maar allerlei randvoorwaarden aan de genade verbindt. Aanbidding van ikonen. Aanbidding van de ingebrachte godin onder de valse naam van Maria, Misschien moeten wij daarom de moeder van Jeshua maar weer bij haar eigen naam aanspreken Myriam. De staatskerk verdraait de genade tot heidens rituelen.
Als G'd dan de reformatie geeft blijft een deel van de veranderingen van deze staatskerk achter in de protestantse kerken en ook niet lang daarna slaat de diverse scheuringen deze kerk uiteen. Een verdeelt lichaam is wat we heden ten dage zien. Net als in de laatste dagen van Israël zien we de rechtzinnigen net als de Farizeeërs klagend voort gaan onder de vele regels die men zichzelf oplegt. En aan de andere kant de Saducese vrijzinnigen die alles afwijzen wat G'd hun aan genade biedt en alleen die dingen aanvaarden die ze zelf alleen kunnen beredeneren en het wel op eigen kracht zullen klaren.
Dat er ondertussen door Christus een groot aantal gelovigen zijn vergadert als levende lidmaten is alleen iets om geweldig dankbaar voor te zijn. Aan de mensen is dat niet te danken.
Zo is dus de situatie geworden als bij de eerste komst van de Here. In de 18e eeuw hebben voorgangers al gezegd hoe de kerk van onze tijd er uit zou zien. Het grootste deel van de kerk zou onder toezicht staan van de grote staatskerken en de protestantse kerk uiteen geslagen zonder invloed.
Aan deze toestand kan alleen verandering komen door de wederkomst van Christus. Iedereen heeft vandaag de dag zijn eigen invulling en is daar tevreden mee, je zoekt een kerk naar eigen smaak en er is voldoende religieus bevinden om je lekker te voelen.
Omdat het overgrote deel van de kerk zich niet meer bezig houdt met de profetieën, weet men niet wat er allemaal staat te gebeuren. de kerk heeft haar toekomst verduistert. Bijna iedereen slaapt, terwijl de Heer van de kerk ons oproept om waakzaam te zijn. Maar sliepen de apostelen ook al niet toen de Heer werd verheerlijkt op de berg en ook in de hof van Gethsemane?
Twee duizend jaar heeft de gemeente mogen werken in de wijngaard en zal het niet zolang meer duren voordat de Heer komt om het loon uit te betalen aan de werkers.
Hebben we voldoende olie van de Heilige Geest bij ons, om als wanneer de Here komt, (onverwachts) u dan ook mee kunt naar de hemelse zalen met een brandende lamp? Dan zult u ook vandaag blijven uitzien naar Hem en verrast de roep, "de bruidegom komt", u niet.
Metahistorie is de onzichtbare geschiedenis die zich afspeelt in de hemelse gewesten en die van groot belang zijn van wat er op aarde gebeurd. Die strijd is ook onze strijd. (Ephez. 6:12). Want wij hebben niet te worstelen tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, machten, wereldbeheersers dezer duisternis, boze geesten in de hemelse gewesten.
Waarom is er zo weinig overgebleven van de religies, uit het tijdperk dat,voor de regering van koning Nebukadnezar ligt?
Het antwoord ligt in de profetie van Jeremia 1:10; die over deze koning profeteert en die luidt als volgt, " merk op, Ik stel u heden over de volken en de koninkrijken om uit te rukken en af te breken, om te verdelgen en te verwoesten, om te bouwen en te planten."
Deze koning wordt door G'd in staat gesteld om een geheel nieuwe orde te laten onstaan, die van het beeld uit de droom van Nebukadnezar.
Het is de tijd dat de Sjechina de tempel verlaat (Ez. 8:11) en de godsdiensten
van die tijd worden weg gedaan en er nieuwe ontstaan.. Het jaar 587 of 586 voor onze jaartelling.
G'd trekt zich dan terug van deze aarde in de hemel. Het is bemerkenswaardig dat Abraham; de Here, "G'd des hemels en der aarde," noemt en dat Jozua spreekt van de; "Here van der ganse aarde," (Jozua 3:11,13) en nadat de Here de tempel heeft verlaten, in de boeken Ezr.1, Neh.2, Dan.2, Jeremia en Opb.11, de "G'd des hemels," wordt genoemd. Dit verlaten van de aarde door de Here heeft gevolgen voor de mensen op aarde. In die tijd worden alle zelfverlossings-religies gesticht.
In die tijd leven alle stichters van latere godsdiensten te weten het Boeddhisme, Confucianisme, Griekse filosofie, Hindoeïsme en Laoisme.
Alle godsdiensten van voor die tijd bestaan niet meer, Osiris en Baal en andere afgodendiensten gaan maken plaats voor andere religies. Het antwoord van satan voor mensen die op zoek zijn naar G'd.
Maar het lichtpunt in die tijd is de komst van Jeshua op deze aarde, 587 jaar later. Na 33-37 jaar wordt de Heer weer opgenomen in de hemel en volgt de uitstorting van de Heilige Geest (Ruach HaKodesh). Op die wijze komt G'd wonen op aarde in de harten van G'ds kinderen en als zodanig weer terug op aarde.
G'ds Geest is op de aarde gekomen in de harten van de mensen maar de wereldorde naar het beeld van Nebukadnezar blijft bestaan. Het ijzeren deel en verder de voeten ijzer vermengt met leem is dan nog niet op het einde.
De tijd van het ijzeren deel van het beeld en vermengde voeten duurt nu al meer dan 2000 jaar. Nu is de tijd gekomen waarvan de profeet Jeremia heeft gesproken, 'Voor het geweldadige zwaard kere een ieder naar zijn eigen land'.(Jer 50:16) In onze tijd wil elk volk weer zijn eigen grondgebied, niet meer verenigd zijn in machtige naties maar als etnische eigen volken wil men bestaan. Ook Jes. 13:14 zegt in de profetie over Babel dat ze "zich zullen wenden ieder naar zijn eigen volk en zullen vluchten een ieder naar zijn eigen land". Dit een aanwijzing voor de huidige oorlogen overal over de hele wereld. Het Babylonische bestel is in herordening. De strekte van de westerse wereld, (met krachten als het Joodse handelen en de Griekse wijbegeerte) loopt op zijn eind. De Europese samenbinding is de laatste poging van de mensheid, om te komen tot een wereldrijk, voor dat de Here komt om zijn koninkrijk te vestigen. Dit in tegenstelling tot de terukeer van andere volken naar hun wortels.
In het jaar 70 na Chr. in het begin van onze jaartelling begon de economische ineenstorting van het Midden-oosten en was daar geen wereldbeheersende macht meer aanwezig. Het Turkse rijk was daar wel een grootmacht maar niet belangrijk in de wereld. Toen echter in 1948 Israël terug keerde in het land en de Babylonische ordening grondig door elkaar werd geschud, en allerlei gebieden zich vrij maakten van overheersing, in die tijd begon de opbloei van het Midden-oosten als economische macht. Alle koloniale machten moesten hun bezittingen opgeven en viel dit bestel uiteen. In 1989 ging dit nog verder, de muur ging om en twee jaar later viel het machtige Sovjetrijk uiteen. Ook de macht van Amerika brokkelt af. Al doet men daar verwoede pogingen om dat in stand te houden.
Nu is Israël een centrale macht in het Midden-Oosten en is Jeruzalem een steen die alle natieën moeten heffen. Zach. 12:3. Belangrijk in de wereldpolitiek. Een land dat kleiner is dan Nederland. Dit is dan ook geen aardse strijd maar een oorlog in de hemelse gewesten. Laten we dan ook bidden om vrede voor Jeruzalem.
Zo'n 2500 duizend jaar geleden sprak Jesaja over de volkeren die in onze tijd (de eindtijd) een rol zouden spelen in het bestaan van Israël. Dat zijn Assur (Irak), Filistea(Palestijnen), Babel (Iran), Moab(Jordanië), Damascus (Syrië), Egypte, Arabië, Tyrus en Sidon (Libanon) en ook Edom, (waarbij Edom in de joodse literatuur staat voor het Romeinse rijk). Ook Ezechiël en Ps. 83:7-9 spreken daarover.
Als G'd weer terug komt om als koning te heersen op de aarde, zal daaraan vooraf gaan de Dag des Heren. Een vreselijke tijd, wanneer de schalen van Gods gramschap zullen neerdalen op de aarde. (Openb. 15:5 en 16).
Maar voor wie de Here liefhebben en Hem zoeken, omdat u op Hem vertrouwt, zal ontkoming zijn.(Openb. 3:10). Sta daarom klaar om Jeshua te ontmoeten en wast uw kleren in Zijn bloed, zodat u onberispelijk kunt staan voor de Eeuwige.
Deze psalm is een profetie die in onze dagen werd vervult, bezig is en nog toekomende is.
De Here wordt aangeroepen en de psalm is in de tegenwoordige tijd geschreven.
De bidder is in nood, hij heeft het gevoel dat G'd niet meer naar hem omkijkt. En wat zegt hij dan: (grondtekst) Want dagen verdwijnen, rook, gebeente gloeit als vuurhaard.
Dit is in de laatste wereldoorlog letterlijk gebeurd. Ook als de bidder in vers 8 beschrijft dat hij eenzaam is, dan geeft hij het gevoel weer van veel joodse mensen die hele families moesten missen. Maar ook nu voelt men de eenzaamheid in de volkerengemeenschap
Mijn naam is een vloek geworden, vers 9. Ik eet as als brood, vers 10. Ook dit is letterlijk gebeurd. De as uit de schoorstenen van de crematoria's was zo dik dat de mensen die op de lippen en in de mond kregen. Ooggetuigen hebben hier van gesproken. En G'd weet het, staat er in vers 11,12.
Maar dan krijgt de psalm in vers 13 na de jammerklacht een wending, en wordt er gesproken van de erbarming over Sion.
De tijd is gekomen. We weten allemaal dat het wonder van de bewoning van Jeruzalem, door het joodse volk, zich heeft voltrokken. 100 jaar geleden was er nauwelijks een jood te vinden in deze stad. Maar de knechten hebben haar weder opgebouwd, vers 15. Nu wordt de Naam van de Here weer beleden in deze stad, niet in het minst door alle pelgrims, maar ook door de messias-belijdende joden. De volkeren komen samen in deze stad. De stad wemelt van vreemdelingen, vers 16.
Maar dan komt het belangrijkste, wat nog niet is vervult. Dan zal de Here komen in zijn heerlijkheid, als Hij Sion heeft gebouwd, vers 17.
De eerste keer is de Here gekomen als de lijdende knecht, de tweede keer in heerlijkheid.
Dan volgt in vers 19 wanneer dat zal zijn, en hier moeten we naar de grondtekst, want helaas konden de bijbelvertalers dit toen nog niet verstaan. Er staat: Dit beschrijven voor laatste (achterste) geslacht. Dit is de letterlijke vertaling en hier staat gewoon geschreven dat dan het laatste geslacht is gekomen, als deze dingen geschieden. Bent U bereidt?
Voor de radio hoorde ik iemand eens vertellen dat naar zijn mening G'd een hekel aan aardse rechters had. Hij voegde er wel aan toe dat: "als er een God bestond", want dat geloofde hij zelf niet meer.
Ik dacht toen bij mij zelf, is dat zo, heeft G'd een hekel aan aardse rechters? Dat staat niet zo te lezen in de bijbel. Natuurlijk heeft Hij aan een onrechtvaardige rechter geen welgevallen. Maar de rechters krijgen de waarschuwing van Josafat mee dat de rechters in Israël niet recht spreken voor de mensen, maar voor de Here die er bij is als ze recht spreken. (2 Kron. 19:6). Dat de Here ook de koning over Israël aanstelde en ook deze was een rechter. Jezus straks als koning is strals ook de rechter over de mensheid.
In onze dagen kiezen de volken zich zelf een president en rechters. En daar ligt het dilemma, Wij regelen de zaken naar ons eigen inzicht en recht. We vragen niet meer naar de regels die G'd heeft gegeven voor ons samenleven. En zo worden we al snel rechters met een eigen inzicht. Dan staan we gauw klaar met een oordeel over de ander, als er eens wat voorvalt.
Zo zie je ook boosheid in de gemeente over zaken die niet helemaal op de juiste manier zijn verlopen. Zelf heb ik dat ook wel, maar wordt dan door mijn vrouw al snel gecorrigeerd met de opmerking: "en, heb je al gevraagd aan die persoon of hij of zij dat soms is vergeten"? Meestal moet je dan erkennen dat je alleen maar verontwaardigt was en verder geen poging deed om de ander bij te staan. Het zou goed zijn als we onze houding in deze eens zouden veranderen. Eens na gingen denken over hoe we alles beter konden laten verlopen als anderen dingen vergeten. En niet meteen negatief staan als anderen een initiatief nemen, en daarbij serieus de bedoeling hebben om de Here daardoor te eren.
Bij de jongeren zie je dat probleem ook wel eens. Veel mopperen over die saaie kerk en het is allemaal niks, totdat ze zelf aan de beurt zijn om iets te organiseren, dan is het ineens een stuk moeilijker om de dingen goed en aantrekkelijk te maken. Het is natuurlijk ook veel gemakkelijker om aan de zijlijn commentaar te geven dan zelf in de vuurlinie te liggen. Maar zo wordt de gemeente niet gebouwd dan zijn we slechts aan het afbreken. Nee; als we denken dat er iets mis gaat, laten we eens voorzichtig vragen of er soms niet iets vergeten is en vragen of we soms kunnen helpen.
|
|---|