Australorp kippen

Dit is lucifer de haan. Samen met de eerste drie kippen, Mammeloe, Klukkluk en Nolly waren zij de eerste kippenbewoners van ons kippenhok. De ontwikkeling van de australorp is rond 1920 in Australië ontstaan door een kruising van het ras Orpington met de Minorcals en de Lamgshaan. Het is een levendig middelzwaar ras, breed gebouwd, met een vaste bevedering. De staart wordt hoog gedragen. De kop heeft een enkele kam met bij voorkeur 5 kampunten. De zwarte soort hebben bleek-rose tot witte voetzolen, de witte soort liefst blauw of minstens blauwachtig wit.

• Ze zijn weinig schuw.
• Ze zijn op tamelijk kleine oppervlaktes te houden.
• De bevruchting en de kiemkracht is goed.
• Ze fokken gemakkelijk.
• Ze kunnen goed tegen slechte weersomstandigheden.
• Het vlees smaakt uitstekend.
• Ze hebben een uitstekende legkracht van circa 250 lichtbruine eieren per jaar.
• De haan weegt ongeveer 3 -3.5 kg en de hen ongeveer 2 – 2.5 kg.

Hier scharrelt de hele familie rond buiten in de ren. In het prille begin waren alleen de drie kippen de eerste bewoners. Dit kwam omdat de fokker waar wij onze kippen gekocht hebben, op dat moment niet in het bezit was van een haan. Nou ja dan maar even verder zoeken en al gauw vonden we een haan welke voort kwam uit het broedsel van een collega die dezelfde soort australorps had. Dol gelukkig stopten wij onze haan “Lucifer” bij de kippen in het hok. De dames waren op dat moment ongeveer twee maanden ouder dan de haan. Kip “Mammeloe” had al aardig de pikorde vastgesteld en een vent in de buurt dat pikte mevrouw niet zomaar. Lucifer had het de eerste maanden van zijn leven zwaar te verduren. Continu werd hij door drie wilde kippen achterna gezeten die geheel niet handtam waren. Als wij de ren in kwamen om ze te voeren wist Lucifer niet hoe gauw hij bij ons op de voet moest komen zitten om gezellig uit onze handen te eten.

De drie dames sloegen het geheel vanuit de verste hoek gade en waren met geen graankorrel te lokken. Lucifer genoot met volle teugen van zijn rustige momenten en liet zich uitgebreid aaien. Schoorvoetend kwamen de dames uiteindelijk na enige weken ook dichterbij en inmiddels eten ze allemaal uit onze hand. Toen de kippen ongeveer 5 a 6 maanden oud waren, kwamen de eerste eieren. Deze eieren smaken beslist anders en beter dan uit de supermarkt. Ook Lucifer was inmiddels al aardig uitgegroeid tot een volwassen haan en kon de dames nu aardig de baas. Gelukkig maar want we hebben even getwijfeld of het een homo haan was. Er waren zelf vrienden die voorstelden om hem eens bij ons op de bedrand te plaatsen zodat Paul hem wat hanengedrag kon bijleren. Gelukkig regelt de natuur vaak alles vanzelf en kan Lucifer zich als een echte macho tonen. Zelfs zo erg dat hij zich in het zicht van de dames niet zomaar meer laat aaien. Alleen uit je hand eten pakken en daarna zijn dames voeren is nog steeds wat een echte heer doet. Knuffelen doet hij alleen stiekem door even alleen naar je toe te komen, eerst kijken of er geen dames in de buurt zijn en dan mag je hem aaien. Het is dus een super macho geworden.

Met zo’n macho als Lucifer en moeder de natuur beleefde wij ook dat er kippen broeds werden. Hier zien jullie Nolly die er het eerst bij was en op het legnest bleef zitten. Aangezien alle kippen de eieren in hetzelfde nest leggen hebben wij maatregelen worden getroffen Dus we hebben een kraamkamer ingericht.

Hier zien jullie Nolly op haar broednest zitten, gezellig onder het kippenhok zodat ze haar familie toch nog kan horen. Ze zit op een omgekeerde vochtige graszode met een bosje stro er bovenop. Als het te droog is dan breken de eierschalen niet zo gemakkelijk en van de vochtige omgeving worden deze broos. Vroeger in de natuur zaten de kippen ook ergens in het gras verstopt op een legnest. Het resultaat was dat er twee kippen uit eigen broedsel en twee hanen die nu elders hun eigen harem hebben opgezet.

Broedeieren verzamelen

Natuurlijk een eitje op z’n tijd is niet te versmaden, of het nu gebakken is of gekookt. Maar dat is niet de oorspronkelijke reden dat de kip een ei legt. Dit doet ze om zich voort te planten. Alleen de mens heeft zich hier in gemengd en ervoor gezorgd dat ze gefokt zijn om ons van eieren te voorzien. Neemt niet weg dat we op z’n tijd toch ook graag naar die kleine kuikentjes willen kijken. Om inteelt te voorkomen kan het dus handig zijn om broedeieren te ruilen. Als eerste is belangrijk om dergelijke eieren niet langer dan 14 dagen te bewaren en ze te voorzien van datum. Doe dit alleen met een potlood daar deze zo min mogelijk de schaal aantast. De inkt van andere schrijfwaren zoals een stift is giftig. Zet de eieren met de punt naar beneden in een bakje en zet dit schuin tegen bv een baksteen. Verzet het minimaal 1 tot 2 keer per dag om de dooiers mooi in het midden te houden. Als je dit niet doet dan gaat de dooier aan de zijkant plakken en kan het kuiken zich niet ontwikkelen of uit het ei komen omdat het vast zit aan de schaal. Als de eieren op deze wijze zijn bewaard dan kun je ze gebruiken in een broedmachine of gewoon op de natuurlijke manier onder een broedse kip.

Op welke manier je ook te werk gaat uiteindelijk is dit het resultaat

Snoezig toch die kuikentjes.

Momenteel leeft Lucifer nog steeds en past prima op zijn eigen dochters. We hebben er over gedacht om uit te breiden en een 2^e ren te maken met een vreemde snoeshaan erbij. Echter de vogelgriep heeft dit plan in de koelkast doen belanden. Mammeloe, Klukkluk en Nolly zijn niet meer en hebben van vogelgriep geen weet. Geheel op natuurlijke wijze zijn ze heengegaan. Twee zijn tijdens onze zomervakanties heengegaan. Of het nu van heimwee komt of door moeder de natuur. Wij weten zeker dat ze door Opa en Oma prima zijn verzorgd en dat ze een uitvaart hebben gekregen die menig kip nog van kan dromen. Uiteindelijk heeft ook de 3^e kip het aardse voor het hiernamaals verruild en zich verenigd met haar twee zusters. Hun sprookje is nu voorbij. Lucifer is tot februari 2010 een trotse haan geweest en is vertrokken naar de eeuwige kraaivelden. Trots heeft hij nog twee kippen nagelaten en kraait nu zijn oude harem vast weer bijeen. Nu wonen achter in onze tuin een nieuwe haan die nog veel zou kunnen leren van de oude Lucifer. De huidige haan is redelijk schuw en kijkt met verbazing naar de oude kippen die zonder angst de mensen tegemoet treden. Twee nieuwe kippen uit een andere bloedlijn rennen angstig achter hem aan bij onze komst. Sinds zaterdag 5 juni 2010 zit een oude kip te broeden dus we zijn heel benieuwd wat de toekomst brengt.

Please sign or view

the gastbook.

Top