Radha Singh verloor op jonge leeftijd haar vader. Haar tienertijd was daardoor vol van eenzaamheid en depressie. Toen haar tante overleed, kwamen allerlei vragen op. "Ik bad tot God om de waarheid en vroeg hem mijn tante in de hemel toe te laten. Ik kreeg op dat moment geen antwoord, maar het volgde snel." Lees hoe ze haar verdriet te boven kwam
Mijn naam is Radha Singh. Ik ben als Hindoe geboren op
Trinidad. Mijn vader was Surinaams-Hindoestaans en mijn moeder is een Indiase. Ik ben een
deel van een tweeling, mijn broer heet Anurag.
Toen ik drie jaar was, besloten mijn ouders te verhuizen naar India. Mijn vader wilde daar
een bestaan opbouwen. Het hart van mijn vader bleek echter niet bestand tegen de
geldproblemen waar we mee te maken kregen. Hij stierf aan een hartaanval toen ik vier jaar
oud was.
Mijn moeder besloot met mij en mijn broer naar Nederland te komen. Wij kregen een
verblijfsvergunning en konden in Nederland blijven. Na een kort verblijf in Middelburg
verhuisden we naar Breda om daar een rustig leven te leiden.
Mijn moeder zette zich volledig in voor onze opvoeding. Ze hielp ons met onze opleiding en zorgde ervoor dat wij niks tekort kwamen. Ook zorgde ze ervoor dat wij onze cultuur, ons land van herkomst, nooit zouden vergeten. We gingen bijvoorbeeld regelmatig op vakantie naar India. Ik kan niet omschrijven hoeveel ze als alleenstaande vrouw voor ons heeft gedaan. De tranen komen in mijn ogen als ik daaraan denk.
In mijn tienertijd voelde ik me erg eenzaam. Ik huilde op mijn kamer zonder dat ik wist waarom ik huilde. Ik voelde me ontzettend depressief. In mijn klas voelde ik me alleen. Ik had wel een paar vriendinnen, aan wie ik me erg vasthield, maar toch bleef ik me depressief en eenzaam voelen. De oorzaak was niet duidelijk.
Ik groeide snel op tot een jonge vrouw en kreeg een Nederlandse vriend. Ik voelde me in het begin gelukkig. Ik zag tegen hem op en dat was ook wat ik wilde: iemand waar ik tegenop kon zien en iemand die me beschermde en mij zag als klein, hulpeloos meisje.
Daarmee vond ik de oorzaak van mijn depressieve en eenzame gevoelens. Ik miste een vader en ik voelde mijn moeders verdriet en eenzaamheid. Ik maakte een eind aan de relatie met die jongen. Nog steeds voelde ik me erg eenzaam, ik wist niet wat ik eraan moest doen.
Op mijn negentiende overleed mijn tante. Ik was erg op haar gesteld geweest. Voor mijn moeder was het een heel moeilijke gebeurtenis omdat mijn tante een soort moederfiguur voor haar was. Door deze situatie kreeg ik heel veel vragen. Ik bad tot God of ze asjeblieft in de hemel mocht zijn. Ik maakte me grote zorgen over waar ze nu - na haar dood - was.
In die tijd hield ik me heel erg vast aan India, mijn vaderlandsliefde voor India was enorm. Ik zocht dan ook antwoorden in het Hindoe-geloof. Volgens het Hindoeïsme moest er na haar dood een aantal dagen voor haar gebeden worden, waardoor zij in de hemel zou kunnen komen. Maar ik wist dat dit niet waar was omdat zij veel zonden in haar leven had.
Ik had nog steeds niet het antwoord en opende een bijbel die van mijn vader was geweest. En terwijl ik in de Psalmen las, bad ik tot God om de waarheid en vroeg hem mijn tante in de hemel toe te laten. Ik kreeg op dat moment geen antwoord, maar het volgde snel.
Een goede vriendin van mij kwam in die tijd tot bekering en geloofde in Jezus Christus als haar redder en verlosser. Ik ging met haar mee naar de kerk. Hoe vaker ik daar kwam, hoe meer ik me ertegen ging verzetten. Door mijn hindoeïstische achtergrond geloofde ik dat God één is, maar dat hij kon worden ervaren in de verschillende religies die er bestaan. Dus waarom zou ik me laten bekeren tot één geloof, tot één God en dan nog wel tot Jezus Christus, die nota bene een mens was. En ik bleef bij mijn standpunt.
Maar daarmee veranderde er niets aan mijn eenzaamheid en aan mijn gebrek aan zelfvertrouwen. Op een dag was ik in de kerk - ik was bij de gebedsdienst die wordt gehouden voor elke dienst en ik bad toen voor het eerst tot Jezus. Ik zei: "Als u er werkelijk bent als mijn persoonlijke redder en verlosser, spreek dan tot mijn hart." Achteraf gezien misschien een brutale vraag, maar wel een vraag waar ik die dag een antwoord op kreeg. Ik nam Jezus aan in mijn hart en vroeg hem om vergeving van mijn zonden. Wat ik toen ervaarde is onbeschrijflijk. Mijn hart werd vervuld met oneindige liefde en vreugde. God gaf me het gevoel dat ik zijn kind was en dat hij zielsveel van mij houdt. Deze vrede is niet te beschrijven. Ik kan dit nergens anders van niemand anders krijgen.
Een paar maanden later is ook mijn broer tot berouw en bekering gekomen. We zien nu in dat Jezus werkerlijk de weg, de waarheid en het leven is. Er is op dit moment één probleem in mijn leven: mijn moeder, die ervoor heeft gezorgd, als alleenstaande vrouw, dat wij niks tekort kwamen, is er op tegen dat wij christenen zijn geworden. Er is daardoor strijd in ons huis, maar ik vertrouw op God dat alles goed zal komen en dat ook mijn moeder zal worden gered. Het doet pijn om te zien dat zij door onze keuze erg verdrietig is. Toch geloof ik dat deze strijd een proef is en dat het juist heel belangrijk is om nu door te zetten in geloof. Ik laat mij binnenkort dopen en ik kan niet wachten tot die dag, maar ik bid tot God dat mijn moeder ook gered zal worden.
Radha Singh, 2002
Aanvulling in 2004:
In 2002 was er enorm veel strijd bij mijn thuis omdat mijn broer en ik onze levens aan
Jezus hadden gegeven. Toen we ons lieten dopen was de strijd nog groter geworden. Maar er
is een wonder gebeurd. Een week na onze doop is ook onze moeder tot bekering gekomen, ze
heeft haar leven aan Jezus gegeven! Ik wil iedereen bemoedigen om niet op te geven tijdens
strijd. God heeft alles onder controle!
God is bezig om ook de rest van onze familie te redden. Er zijn nu twee neven en een oom tot bekering gekomen. Ik ben nu getrouwd met een fantastische christelijke man. God is veel aan het doen in onze levens en ik geef Hem er alle eer en glorie voor.
Jezus is je enige redder en verlosser is in deze wereld. Je hebt hem nodig om naar de hemel te kunnen en je hebt hem nodig om alle gebondheden te verbreken. Angst, depressiviteit, verslavingen, ziektes haalt Hij allemaal weg als je simpelweg je vertrouwen op Hem vestigt.
Radha Singh, 2004
Keerpunt, 2002, 2006. Inzendingen redactioneel bewerkt door Wijnand Voogdt en Kees Langeveld
Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:
U kunt een e-mail naar de persoon uit het verhaal sturen. Vermeld dan als onderwerp 'Reactie op je verhaal op Keerpunt' en gebruik het volgende e-mailadres:
Verhalen van mensen die veranderden