De viool was mijn houten god

Alex Robertson uit Manchester, Engeland,  is een getalenteerd violist en musicus. Ook heeft hij een boek geschreven "Spelen met vuur".  '... ik zag dat de muziek voor mij als een drug was die mij verdoofd had en dat mijn leven geen realiteit bezat.' Hieronder zijn verhaal.

lijn_keerpunt.gif (1634 bytes)

De muziek was als een drug voor mij; als ik naar muziek luisterde werd ik als het ware in mijn fantasie weggevoerd. Vanaf mijn l2e tot rn' n l8e jaar vormde ik met drie anderen "The Brodsky" strijk-kwartet. Daarna gingen we naar het "Royal Northem College of Music" (een muziekcollege). Terwijl we daar muziek studeerden reisden we rond en gaven concerten in Europa en waren dikwijls op radio en tv. Ik ging in deze tijd ook naar de kerk, maar huichelde. Mijn leven was niet zoals het zijn moest.

viool.gif (4849 bytes)Tegen het einde van mijn studie begon God in mijn leven te werken. "Je zult alleen gelukkig zijn wanneer je Mij gaat dienen", sprak God tot mijn hart. Vanaf dit moment gebeurde er van alles in mijn leven. De muziek gaf me geen voldoening meer. Op de bühne draag je een masker; je wilt een goede performance geven en je wordt geïnspireerd door de muziek. Het geeft anderen de indruk dat je vol van vreugde en vrede bent. Maar als je de muziek wegneemt zie je wie je in werkelijkheid van binnen bent.

Enkele vrienden van me gingen naar een conferentie in een katholieke kerk waar een charismatische opwekking plaatsvond en ze kwamen totaal veranderd terug. Toen ben ik ook naar die samenkomst gegaan en ontving een aanraking van God waardoor mijn leven compleet veranderde. Mijn ogen werden geopend en ik zag dat de muziek voor mij als een drug was die mij verdoofd had  en dat mijn leven geen realiteit bezat. De viool was mijn houten god geweest, het allerbelangrijkste in mijn leven. Toen ik een christen werd heb ik heel bewust enige tijd de viool naast me neergelegd.

Nu kan ik eerlijk zeggen dat ik ook zonder de viool gelukkig kan zijn. Succes en roem maken geen indruk meer op mij. Ik mis het applaus niet. Je kunt iedereen misschien de indruk geven gelukkig te zijn- maar God kun je niet bedriegen. God is echter genadig. Ik was een verwarde, egoïstische muzikant en Hij wist mij te bereiken. Nu is het mijn verlangen om Hem met een hart vol vuur te dienen!


Bron:  Nieuw Leven

Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:

info@keerpunt.net


Lijn ter afscheiding

Home

Klik voor homepage Keerpunt

Verhalen van mensen die veranderden