Jonathan werd agressief en manipuleerde mensen. Op een keer wordt hij door een onzichtbare macht vreselijk benauwd. Op een andere keer raakt hij in een psychotische toestand en verwondt zichzelf. Jonathan vertelt hoe hij werd bevrijd van zijn negatieve gesteldheid. "Goed en slecht gaan gewoon niet samen. Ben je dicht bij God, dan ben je verzegeld met liefde!"
Ik ben een jongen van 19 jaar en woon in Friesland. Wat ik heb meegemaakt heeft me aan het denken gezet. Ik luisterde vaak trance, hardstyle en hardcore, viel er zelfs regelmatig mee in slaap. Ik geloofde dat ik mijn eigen god was, en hield bijna iedereen onder het duimpje. Ik wou een bepaalde autoriteit zijn die een bepaalde macht en invloed uitstraalde op een aantal mensen. Ik aanbad de satan en stond hem toe in mijn leven te komen. Ik vervloekte mensen en terroriseerde hun geestelijke gesteldheid. Geestelijke manipulatie was mijn middel. Om het plat te zeggen: ik was een duivelse rat.
Doordat
ik dus de luikjes openzette, kreeg ik agressiviteit in mijn leven. Geestelijk vooral. Ik
had moordgedachten, martelgedachten, haat, noem maar op. Ik heb zelfs bijna op het punt
gestaan om bepaalde mensen te vermoorden! Ik had dit voornamelijk bij personen die
dichtbij stonden en waar ik moeilijkheden mee had.
Op een nacht - ik woonde nog thuis en sliep als een blok - werd ik plotseling wakker, doordat ik geen lucht kreeg. Ik sprong uit bed en begon gigantisch te piepen met mijn keel, echt zo'n benauwdheid piepje, maar dan heel hard. Ik heb zeker een halve minuut door het huis gestuiterd op zoek naar adem! Ben je wel eens door iemand onder water gedrukt? Nou zo'n situatie, maar dan echt erger. Mijn ouders tuurlijk wakker en helemaal overstuur. Ik zelf ook, ik dacht dat ik dood ging. Ik stond met tranen in mijn ogen. Toen het bezonken was bleek dat ik aangevallen was door demonen. Een wurging! Dit klinkt natuurlijk raar, maar het kan en het gebeurt, ik ben één van de levende bewijzen.
Later woonde ik op mezelf in Heerenveen en had daar een kamer. Ik genoot van mijn vrijheid en deed alles wat God verboden heeft. De grootste boosdoener was de drank. Ik lustte wel een biertje, en ook wel heel veel biertjes! Ik dronk dus veel.
Op een avond zoop ik op mijn kamer zoveel, dat ik in een psychose terechtkwam. Dan heb je helemaal geen controle meer over je lichaam, echt GEEN controle meer! Dan gaat een ander je lichaam besturen, in mijn geval althans. Toen pakte ik een mes dat helemaal onderin een laatje lag, onder de rotzooi die er verder nog in lag. Ik gebruikte dat mesje alleen als ik iets met draden aan moest sluiten, als een wirecutter. Dus hoe ik er nou op kwam om dat mes te pakken!? Ik was helemaal door het dolle heen, sneed me overal waar het fataal was: keel, borst, armen, polsen. De "bijna" fatale slag was in mijn linkerpols. Met flinke kracht stak ik erin. Dat kan ik nu zien aan het litteken: duidelijk een fikse steekwond. Later heb ik met een zelfde soort mes ernaast gestoken. Doordat ik een ader raakte, gutste het bloed eruit. Zo takelde ik mezelf verschrikkelijk toe en verloor veel bloed. Het resultaat was één gigantische bende.
Op de een of andere manier ben ik toen naar beneden gestrompeld en daar ging ik knock out. De huisbaas heb ik op de achtergrond nog wel horen zeggen dat ik erbij moest blijven! Vanaf dit moment sprong ik op en rende naar boven, sloeg de deur van mijn buurvrouw kapot en schreeuwde dat ik haar had vermoord! Ondertussen trok ik veel bloedsporen en vernielde alles wat ik tegenkwam!
Toen de politie er eenmaal was begon ik me tegen hen te keren. Met mijn mes begon ik naar een agent te zwaaien. Op het goede moment wist ie me met zijn knuppeltje exact op mijn achterhoofd te raken. Die dingen zijn zo hard dat je er 3 a 4 dagen koppijn aan over houdt. Weer knock out dus. Toen kwam ik in een isoleercel op het politiebureau. Ik was immers gevaarlijk. Daar heb ik echt lang in gezeten en met mijn dronken kop God aanbeden! In die cel is het geen pretje. Er hangt een camera, een intercom die gigantisch hard staat, een superfelle tl-buis en een ding waarop je kunt zitten. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik me daar echt eenzaam en verrot heb gevoeld.
Ik wou mijn beste maatje laten bellen, maar dat wilden ze niet. Het was immers 's nachts en ze vonden dat hij niet wakker gemaakt mocht worden. Dat was echt pijnlijk, want ik weet dat hij er altijd voor me is, ook 's nachts! Afijn, ik blij toen de deur open ging ... en daar stond mijn moeder. Ik brak.
Uiteindelijk ben ik afgevoerd naar een GGZ-instelling! Daar werd ik wakker en wist absoluut niet waar ik was. Het begon snel te dagen maar toch... Er hing zo'n gigantische spiegel in je kamer waar je dan jezelf helemaal op ziet. Niet zo'n prettig gezicht kan ik je vertellen, en pijnlijk ook allemaal.
Ons gezin heeft er erg onder geleden, vooral mijn broertje, die het er erg moeilijk mee heeft gehad. Ik weet zelf maar een klein beetje wat ik heb gedaan. Het is een zwart gat voor mij. Het is me voor 70% verteld. Ik wist maar voor een gedeelte wat ik gedaan had.
In de GGZ-instelling heb ik drie weken gezeten. Niet dat dat nodig was, ik wou alleen zelf niet terug naar mijn kamer. Dus moest ik iets anders verzinnen, en dan is de procedure van het GGZ dat ik daar drie weken mag verblijven.
Daarna kwam ik terecht bij een gezin uit de kerk waar ik nu naar toe ga. Op een dag sprak ik een vriend van me en legde hem uit wat er gebeurd was. Daarna hebben we, op grond van het vergoten bloed van Jezus Christus, elke binding die ik had verbroken. Vervolgens hebben we avondmaal gevierd.
Sindsdien voel ik me vrij, ik ben vrij van elke binding die ik had met satan. Ik heb mijn cd's, mijn leven, LETTERLIJK gebroken! Echt, je hoeft niet speciaal te wachten op een conferentie of weekend met mensen die kunnen helpen! Je eigen buddies kunnen je vrijmaken door Jezus Christus.
Belangrijk is wel dat je hierna afspraken maakt, ze op papier zet en ze nastreeft! Je moet echt een vriend achter de hand hebben die je kan bemoedigen, je kan helpen en die je altijd kan bellen. Zo heb ik afgesproken om elke dag 15 minuten stille tijd te houden: dichtbij God te zijn en met Hem te praten. Lukt dit niet dan bel ik meteen naar die vriend en kletsen we erover. Een structurele aanpak is in mijn geval zeer belangrijk.
Ik wil je met dit getuigenis absoluut niet bang maken voor de satan. Als jij op God vertrouwt dan ben je al overwinnaar! Mijn gedrag had te maken met de negatieve invloed van muziek als hardcore, thunderdome, trance, hardstyle noem maar op. Ik ben een levend bewijs wat die muziek met je doet.
Ik voel God dicht bij me nu. Zo'n geweldige God hebben wij dat Hij ook mij vrijmaakt van satan en Hij is de enige die dat kan. Ben je in Zijn aanwezigheid, dan gaat de satan weg, dan vlucht ie. Die twee gaan niet samen. GOED en SLECHT gaan gewoon niet samen. Dus ben je dicht bij God, dan ben je verzegeld met liefde!
Jonathan, 2003.
Voor Keerpunt bewerkt door Kees Langeveld. Keerpunt, 2004. Foto: Kees Langeveld, affiche in busstation Arnhem april 2004. Voor alle duidelijkheid: Noch dit affiche noch het aangekondigde evenement heeft een rol gespeeld in de ervaring van Jonathan.
| Nawoord van Keerpunt: Jonathan wil met zijn getuigenis geenszins aanzetten tot lichtzinnig of voor de lol experimenteren met geestelijke machten. Integendeel, zijn getuigenis is bedoeld als een waarschuwing. Het kwaad dat Jonathan soms tegen mensen in de zin had, bleef bij gedachten en werd gelukkig niet in praktijk gebracht. Uit het verhaal blijkt dat God je kan bevrijden en op een goed spoor zetten. Jonathan wijst alle aansprakelijkheid voor eventueel aan de haal gaan met elementen uit zijn verhaal af. |
Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:
Verhalen van mensen die veranderden