Ik geloofde dat er geen andere keuze was dan een leven als homo

Mike Hawkins ontwikkelde zich tot homoseksueel. Hij kwam echter tot de overtuiging dat zijn homoseksuele levensstijl een keuze was. Een die hem niet bevredigde.

lijn_keerpunt.gif (1634 bytes)

Waarom zou iemand ervoor KIEZEN homoseksueel te worden? Waarom zou iemand kiezen voor zo'n moeilijk leven voor zichzelf en daarbij ook nog verworpen en bespot worden door zijn omgeving en afgewezen worden door God? Velen geloven, zoals ik deed, dat er voor hen geen andere weg is, dat zij zo geboren zijn en dat zij zo'n leven wel moeten accepteren.

hawkins-m.jpg (4079 bytes)Er waren veel invloeden in mijn leven die mij deden geloven dat er voor mij geen andere keuze was dan een leven als homo. Ik herinner mij dat ik, als kind, mij aangetrokken voelde tot andere jongens. Ik probeerde vriendschap met hen te sluiten. Ik wilde mij met hen identificeren en met hen spelen. Maar hoe wanhopig ik dit probeerde, het lukte me niet. Ik was niet sportief en ook niet lichamelijk sterk. Als de andere jongens aan het sporten waren, stond ik er meestal bij te kijken. Als er een team werd gekozen, koos men mij altijd het laatst, want als ik meespeelde, verloren ze meestal. Daardoor werd ik vaak bespot en uitgelachen. En noemde men mij een mietje.

Zo kreeg ik op den duur het gevoel dat ik geen echte jongen was en ik ging spelen met meisjes. Ik begon me ook steeds meer als een meisje te gedragen en daardoor werd ik nog meer genegeerd door de jongens op mijn school en in de buurt. Daardoor raakte ik steeds meer geïsoleerd van jongens. Dit werd de grootste nood in mijn leven, want ik had juist de vriendschap van jongens nodig. Ik wilde horen bij hun leven en bij alles wat ze deden.

Zo werd ik een adolescent en in die tijd verwarde ik mijn verlangen naar vriendschap met mannen met seksuele verlangens. Door dit verlangen voelde ik mij heel schuldig en daardoor werd mijn achting voor mezelf nog kleiner en voelde ik me nog meer onwaardig als man. Daardoor bleef er maar weinig over van mijn identiteit als man. Zo was de volgende stap om seksueel aktief te worden maar klein.

Ik vond zo een uitlaat om te voldoen aan mijn verlangen om vriendschap te sluiten met andere jongens. Hoe meer ik me bezig hield met homoseksualiteit, des te meer begon ik te geloven dat dit een goede invulling van mijn leven moest zijn. Omdat ik van jongs af aan had verlangd naar vriendschap met jongens, geloofde ik dat ik als homoseksueel was geboren en geen andere keuze had om zo aan mijn seksuele verlangens te voldoen.

Ik ben opgegroeid ln een christelijk gezin en ben al van mijn prille jeugd af uit de Bijbel onderwezen. Ik wist wat de Bijbel zegt over homoseksualiteit. Maar ik kon me niet voorstellen dat homoseksualitelt verkeerd kon zijn. Want God is liefde en alles waar ik naar verlangde was liefde. Met deze gedachte heb ik jaren geworsteld, vanaf tiener totdat ik volwassen werd.

Tenslotte besloot ik het geloof vaarwel te zeggen en voldoening te zoeken in mijn seksuele begeerte. Ik dacht dat ik nu eindelijk liefde en voldoening in mijn leven zou vinden. De kerk had me in verband met mijn nood en mijn verlangens alleen maar veroordeeld en een gevoel van schuld gegeven.

Mijn ouders verbaasden mij

Het was een slag voor mijn ouders toen ik hen vertelde van mijn keuze om als homoseksueel te gaan leven. Maar zij reageerden anders dan ik verwacht had. Mijn vader was aktief in de kerk, hij was nogal konservatief in zijn geloof. Zijn taak in de kerk en zijn geloof betekenden zoveel voor hem, dat ik verwachtte dat hij me zou afwijzen en niets meer met me te maken zou willen hebben. Ja, dat de hele familie zich van mij af zou keren. Het verbaasde mij hoe mijn ouders reageerden. Zij zeiden: 'Wij kunnen jouw keuze en jouw levensstijl niet accepteren. Wij geloven dat het zondig en verkeerd is en het doet ons veel pijn. Maar wij blijven je liefhebben. Wij wlllen een deel van jouw leven blijven. Daarom sluit ons asjeblieft niet buiten jouw leven. Wij houden van jou en zullen er zijn als jij ons nodig hebt.'

Wat heb ik mijn ouders vaak op de proef gesteld in de jaren die daarop volgden. Wat heb ik hen veel pijn gedaan. Maar zij lieten me nooit vallen, hoeveel pijn ik hun ook deed. Zij lieten iets zien van de ware liefde van God, want in Hem geloofden ze met hun hele hart. Ik maakte het hen niet gemakkelijk, ik liet merken hoe ik hen verachtte en haatte. Ik deed met opzet verkeerde dingen om het hen moeilijk te maken. Maar zij waren er altijd voor mij.

De verandering

Toen begon het langzamerhand tot me door te dringen dat wat ik zocht in homoseksualiteit, ik nooit zou vinden buiten de Heer Jezus om. Ik besefte dat ik de liefde van de Heer Jezus nodig had. Daarvan had ik iets gezien door de houding van mijn vader en moeder. En dat die liefde alleen mijn verlangen om geliefd te worden en om lief te hebben, kon stillen.

Langzamerhand begon het tot me door te dringen dat mijn leven als homo een keuze was, maar dat ik ook andere keuzes kon maken in mijn leven. En dat ik aan mijn verlangen naar vriendschap met mannen ook kon voldoen zonder homoseksuele relaties.

De woorden van 1 Corinthiërs hoofdstuk 6, verzen 9-11 waren vaak gebruikt om mij te veroordelen. Nu vond ik in deze woorden verlossing en redding. In vers 11 staat: 'En dit waren sommigen van u; maar u bent afgewassen, maar u bent geheiligd, maar u bent gerechtvaardigd door de naam van de Heer Jezus Christus en door de Geest van onze God'.
Ik leerde uit dit vers dat er in de kerk van de begintijd ook mensen geweest zijn die homoseksueel waren. Maar de Heer Jezus had hen ervan bevrijd. Het was dus voor mij ook mogelijk mijn leven te veranderen! Maar het was niet gemakkelijk los te komen van homoseksualiteit. Hoe dichter ik bij de Heer Jezus leefde, des te gemakkelijker werd mijn strijd.

Er waren gelukkig mensen die me liefhadden en naast met stonden op mijn moeilijke weg. Ik denk aan Keith, hij was een echte vriend voor mij. Hij was veel bij mij, hij bad met mij en hij leerde mij mijn mannelijkheid terug te krijgen. Hij hielp me om mijn waarde als man weer te vinden. Mensen die bevrijd zijn van homoseksualiteit moeten opnieuw leren relaties aan te gaan. Als christenen moesten we zijn als Keith en bereid zijn iets te betekenen voor de ander en zo de liefde van Christus te laten zien aan mensen die zijn liefde zo nodig hebben.

Nu ben ik bevrijd van homoseksualiteit door de genade van de Heer Jezus en door zijn kracht die alleen in staat is harten te veranderen. God heeft me een rein hart gegeven en ik ben Hem voor eeuwig dankbaar voor zijn liefde. David zegt: 'Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest; verwerp mij niet van uw aangezicht, en neem uw heilige Geest niet van mij; hergeef mij de blijdschap over uw heil, en laat een gewillige geest mij schragen. Dan zal ik overtreders uw wegen leren, opdat zondaars zich tot U bekeren' (Psalm 51: 12-15).

AIDS

Ongeveer een jaar nadat ik besloten had te stoppen met mijn zondig leven, hoorde ik dat ik HIV positief ben. HIV is een virus dat AIDS tot gevolg heeft. Dit was een moeilijk ogenblik voor mij. Hoe kon God die weet van mijn voornemen om mijn leven te veranderen, dit toelaten? AIDS is een verschrikkelijke ziekte en aanvankelijk dacht ik dat mijn leven nu voorbij was. Later begreep ik dat ik misschien nog verscheidene jaren zou kunnen leven.

Toen kreeg ik angst dat ik anderen zou kunnen besmetten. Gelukkig leerde ik dat door gewoon alledaagse kontakten niemand besmet kon worden. De ziekte kon alleen worden overgedragen als iemand in aanraking komt met mijn bloed of door seksueel kontakt.

Eén van mijn sterkste emoties in de begintijd van mijn ziekte was boosheid. Boosheid tegenover God die dit in mijn leven had toegelaten. Boosheid dat ik de gevolgen van mijn homoseksueel gedrag mijn hele verdere leven moest dragen. Ook boosheid omdat ik mij ervoor schaamde. Door deze boosheid werd ik opstandig en opnieuw maakte ik een strijd door om mijn identitieit te vinden.

Maar God is genadig! Hij zorgde ervoor dat er mensen om me heen waren om me te helpen en me te begeleiden en om me terug te brengen in de liefdevolle armen van God, de Vader.

Een verwoestende infectie: histoplasmosis

In december 1991 was de diagnose van de arts dat ik AIDS had. Dit betekende dat mijn immuunsysteem niet langer in staat was om de infecties die in mijn lichaam komen, te bestrijden. Ik werd besmet door een ziekte, histoplasmosis genaamd. Mensen met een gezond immuunsysteem kunnen deze ziekte gemakkelljk bestrijden, maar mijn immuunsysteem was niet sterk genoeg. Deze infectie verwoestte mijn lichaam en binnen een paar dagen waren alle belangrijke organen ln mijn lichaam aangetast.

De dokter zei tegen mijn ouders dat hij dacht dat ik niet zou genezen en dat het tijd was de familie bij elkaar te roepen om afscheid te nemen. Tot deze tijd hadden wij het alleen maar aan enkelen verteld dat ik AIDS had, uit angst dat de mensen ons zouden afwijzen. Nu konden mijn ouders en ik het niet langer verborgen houden. We hadden de hulp van liefhebbende vrienden nodig. Nu vertelden we het aan meer mensen dat ik AIDS had en waarschijnlijk niet meer lang zou leven.

Onze angst was niet nodig geweest, wij werden niet afgewezen. Onze kerk, onze vrienden en onze familie, allen stonden om ons heen en zij gaven ons de hulp die we zo wanhopig nodig hadden. De mensen begonnen te bidden. Zij begonnen te bidden of God mijn leven wilde sparen. In het hele land werd gebeden of God wilde ingrijpen en dingen wilde doen die de dokters niet konden doen.

God beantwoordde die gebeden en een paar dagen later was ik weer zo goed dat ik het ziekenhuis kon verlaten. God heeft me genezen van histoplasmosis en vanaf die tijd ben ik gezond gebleven. Ik heb nog steeds AIDS en ik heb eigenlijk geen immuunsysteem meer. Maar door de genade van God voel ik me de meeste tijd gezond en kan ik aktief bezig zijn.

Wat AIDS mij leerde

Nu vraag ik niet meer: 'Waarom laat God dit toe in mijn leven'? Maar: 'Hoe wil God dat ik dit in mijn leven gebruik'? 2 Corinthe 12:7-9 gaf mij een antwoord op mijn vragen. Daar zegt Paulus:'

... mij is een doorn voor het vlees gegeven, een engel van satan, om mij met vuisten te slaan, opdat ik mij niet verhef. Hierover heb ik de Heer driemaal gebeden dat hij van mij zou wijken; en Hij zei tot mij: 'Mijn genade is u genoeg; want de kracht wordt in zwakheid volbracht'. Heel graag zal ik dus veeleer roemen in mijn zwakheden, opdat de kracht van Christus in mij woont'.

God geeft mij veel gelegenheden om mijn ervaring met anderen te delen. Hij heeft al de ellende en wanhoop van AIDS van me afgenomen en dit veranderd in een machtig wapen van zijn genade en liefde. In het delen van mijn verhaal met anderen, zijn veel mensen tot een diepere relatie met God gekomen. Hierdoor hebben veel jonge mensen het besluit genomen te wachten met seks tot ze getrouwd zijn, mede om hierdoor geen risiko te lopen om met dit virus besmet te worden.

Mijn eigen relatie met God is veel inniger geworden, waarschijnlijk was dit zonder mijn ziekte nooit gebeurd. Terwijl AIDS een dodelijke ziekte is, leerde zij mij hoe ik werkelijk moet leven! AIDS heeft mij dichterbij mijn familie gebracht en veel relaties zijn hierdoor hersteld. Dit is wat Paulus bedoelt met kracht die in zwakheid wordt volbracht. Daarom zegt hij : 'Heel graag zal ik dus veeleer roemen in mijn zwakheden'.

Ik heb geleerd dat God groter is dan alle problemen en moeilijkheden van het leven. Hij is groter dan homoseksualiteit. Toen ik dacht dat er geen uitweg meer was, zorgde Hij voor een weg.
Hij is groter dan AIDS. Toen ik dacht dat mijn leven voorbij was, leerde Hij mij hoe ik moet leven en Hij beschermt nog steeds mijn leven voor de dood.

AIDS is een afkorting van
Acquired
Immune
Deficiency
Syndrome.

Voor mij betekent AIDS...
Adventure
In
Divine
Submission

(Avontuur in onderwerping aan God). AIDS heeft mij geleerd iedere dag opnieuw mijn leven, mijn frustraties, mijn problemen, mijn zorgen en mijn angsten te onderwerpen aan God. Hij is getrouw om in al mijn behoeften te voorzien en ik ben in staat 'te roemen in mijn ziekte, opdat de kracht van Christus in mij woont '.


Mike Hawkins overleed in 1995 op dertigjarige leeftijd. In 1991 werd bij Mike de diagnose AIDS gesteld. In 1992 stichtte hij Christian AIDS Network (CAN), een organisatie ten behoeve van AIDS-patienten en hun familie en vrienden. CAN geeft ook voorlichting over AIDS aan scholieren, studenten en kerken. CAN is een onderdeel van First Stone Ministries.

Bronnen:
- Foto en tekst geplaatst met toestemming van First Stone Ministries (www.firststone.org).
- Ed Wrather, The Burning Bush ( http://www.geocities.com/~theburningbush ).

Vertaling: P.J. Oudenampsen


Wilt u naar aanleiding van dit verhaal reageren naar Keerpunt of wilt u weten hoe ook u kunt veranderen? Stuur een e-mail naar Keerpunt:

info@keerpunt.net  


Lijn ter afscheiding

Home

Klik voor homepage Keerpunt

Verhalen van mensen die veranderden